Rijtest Nissan Qashqai e-Power

Bij de introductie van de derde generatie Qashqai in 2021 werd de komst van de e-Power al aangekondigd, iets waar ik als techneut met spanning naar uitkeek. Deze bijzondere transmissie werd al eens belicht in een technisch artikel, maar Nissan trekt voor de Qashqai e-Power alles uit de kast en koppelt de zeer geavanceerde VC-T motor aan de transmissie. Ook die motor is in aan diepgaande technische beschouwing onderworpen. En nu, na twee jaar wachten, staat de Qashqai e-Power klaar voor een proefrit. Hoe rijdt dat, is de techniek zijn meerprijs waard en hoe efficiënt is de VC-T in de praktijk? Dat zoek ik uit in deze test.

Nissan introduceert de e-Power als topmotorisering in de Qashqai, om die reden is deze aandrijflijn alleen leverbaar met de hoogste uitrustingsniveaus: N-Connecta (€45.340), Tekna (€47.440) en Tekna Plus (€50.940). Het is belangrijk om het onderscheid tussen de marketingterm ‘e-Power’ en de techniek te maken. In het geval van de Qashqai gaat er achter deze benaming een combinatie van twee revolutionaire technieken schuil: de motor met variabele compressie en de elektrische transmissie. De eerste wordt aangeduid met VC-T en de tweede is feitelijk de e-Power transmissie die Nissan in Japan al veel langer toepast.

Kleine verschillen op papier

Als je puur naar de technische gegevens kijkt, dan valt het op dat de e-Power qua vermogen en koppel helemaal in de pas loopt met de goedkopere 1.3 mild-hybrid: 158 pk en 250 Nm – dat is zelfs iets minder (10 Nm) koppel dan de mild hybrid heeft. De topsnelheid is flink lager: 170  versus 205 km/u voor de 1.3. De topsnelheid zal voor geen enkele Qashqai-rijder een doorslaggevend gegeven zijn, maar het brandstofverbruik wel, op dat punt is de e-Power volgens de brochure een stuk zuiniger: 5,3 liter / 100 kilometer, tegen 6,3 liter voor de mild-hybrid.

Uit eerdere tests kwam naar voren dat de derde generatie Qashqai een uitermate stille en fijn rijdende auto is, Nissan heeft duidelijk ingezet op het comfort voor de inzittenden zonder teveel aan rijdynamiek in te leveren. In mijn beleving is de Qashqai de fijnst rijdende auto in dit segment – zelfs met de reguliere motoriseringen. De vraag is dus: wat voegt de e-Power daar aan toe?

Grote verschillen in de praktijk

Het antwoord daarop is: nog meer verfijning en rust. Doordat de e-Power dezelfde elektromotor gebruikt als een EV, is deze motor in staat om over het volledige snelheidsbereik de aandrijving te verzorgen. Sterker nog: de elektromotor is de enig mogelijke manier om de Qashqai te laten rijden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Mitsubishi PHEV’s is er op snelwegtempo geen prise-directe, waarbij er een mechanische verbinding tussen de krukas en de wielen is. Zoals je mag verwachten resulteert een volledig elektrische aandrijving is een heel smeuïge en soepele aandrijving. Op dat punt overtreft hij de andere motoropties voor de Qashqai met verve. En aangezien de Qashqai al een fijne en stille auto was, wordt hij met de e-Power nog een stuk stiller. Qua rijbeleving komt de Qashqai e-Power in Lexus-territorium. Hij is minder dynamisch dan een Corolla Cross Hybrid, maar dat maakt niet uit, de hele rijbeleving van de Qashqai is ook anders. Als je met beide auto’s hebt gereden, dan is het verschil heel duidelijk: je voorkeur zal overtuigend naar een van beiden gaan, het is beslist geen stuivertje wisselen.