Rijtest Toyota C-HR 1.8 Hybrid

De Toyota C-HR markeerde een belangrijk omslagpunt in de recente merkgeschiedenis. De grote baas van Toyota wilde geen saaie auto’s meer en ook het ietwat saaie merkimago moest opgefrist worden. De Coupé High Rider was de eerste auto die volgens een nieuwe merkfilosofie werd gebouwd: gedurfde styling en aansprekende rijeigenschappen. De C-HR was een vrij radicale breuk met de overige modellen in de showroom, maar desalniettemin schrok deze nieuweling de bestaande clientèle niet af. Aurissen, Yarissen en Verso’s werden en masse ingeruild op een C-HR, en ook niet-Toyota rijders werden naar de showroom getrokken. Met bijna 23.000 verkochte exemplaren in Nederland is de eerste generatie C-HR een groot succes. De durf van Toyota werd beloond, maar er waren ook kanttekeningen, met name over de styling die her en der het praktische aspect hinderde. Bij de ontwikkeling van de nieuwe C-HR heeft Toyota geluisterd naar de vragen en wensen van bestaande C-HR eigenaren. Een snufje meer van de traditionele Toyota-kwaliteiten, maar maakt dat de nieuwe C-HR ook minder eigenzinnig?

Nog steeds een C-HR, nog steeds een Toyota

Het uitgaande model is een zeer herkenbare auto en allesbehalve saai te noemen. Ook al zie je de C-HR op iedere straathoek, hij blijft opvallen. Wat echter het meest opvallende is, zijn de eigenaren: vijftigplussers, twintigers, meerpersoonshuishoudens – de C-HR heeft een zeer gevarieerd koperspubliek aan zich weten te binden. Voor de blitse styling betaal je wel wisselgeld: je levert in aan interieurruimte. De belangrijkste kritiek centreerde zich op het uitzicht via de achterruitjes. De compleet nieuwe C-HR is een evolutie van zijn voorganger, met de nodige elementen van andere nieuwe Toyota’s. En profil is het onmiskenbaar een C-HR, maar het front loopt in de pas met de nieuwe Prius, de achterzijde heeft trekjes van de bZ4X en het interieur is onmiskenbaar Toyota. Een belangrijk verschil met de vorige versie is de raamlijn van de achterportieren, dit is middels een tweede ruitje doorgetrokken waardoor het uitzicht verbeterd is. Ook is de plek van de deurgreep verplaatst naar de gangbare plek, al past Toyota wel weer eigenzinnige in- en uitklappende hendels toe. En die kennen we weer van de Lexus LC. En eerlijk is eerlijk, de ruimte achterin is prima. Met een lengte van 1,73 kan ik prima achter mezelf zitten, er is veel ruimte om je voeten onder de voorstoelen te bergen, waardoor je niet met opgetrokken benen zit. Voor kinderen is de ruimte wat minder prettig, maar iedere weldenkende aspirant-koper met kids zal de Corolla Cross Hybrid in het vizier hebben. Voor mensen die af en toe volwassenen vervoeren op de achterbank is de C-HR een prima keuze.

De zitpositie voorin is prima, de geteste auto is een Executive, dat is het hoogste uitrustingsniveau voor de 1.8 Hybrid. Deze versie heeft een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, een prettige sportstoel met uitstekend zitcomfort en een groot verstelbereik. Wat mij opviel is dat de stoel vrij hoog staat ten opzichte van de wagenvloer, ikzelf zou graag iets dieper zitten, maar de elektrische verstelling laat dat niet toe. Als je langer bent dan 1,80 is het verstandig om even te gaan proefzitten. In het geval van de Executive krijg je ook een glazen dak (dat niet opent of sluit, en er is ook geen zonnescherm) waardoor je een paar centimeter extra hoofdruimte hebt.