Rijtest Mazda CX-5 M-Hybrid

In huize Carnold vieren we de vakantie graag in de bergen, maar we zijn ook echte rustzoekers. In het hoogseizoen is de rust ver te zoeken in de bergen, dus reden we dit jaar naar het rustige Zweden in de zomervakantie. Om toch onze jaarlijkse dosis berglucht te halen reden we in de herfstvakantie naar Tirol. Buiten het seizoen naar de bergen reizen heeft vele voordelen: het is aanzienlijk rustiger op de Autobahn en in de bergen. Daar staat tegenover dat onze favoriete toeristische trekpleisters gesloten zijn, al dan niet vanwege het weer. En juist het weer was tijdens deze, late herfstvakantie uitermate gevarieerd, met bijna 30 graden temperatuurverschil tussen de uitersten.

Onze vakantie in Tirol is eigenlijk een lang weekend, in de zomermaanden zou ik het niet in mijn hoofd halen om 12-13 uur in de auto te zitten voor een enkele reis en slechts een paar dagen vakantie, maar in Oktober rijdt het heel wat vlotter door Duitsland. Kortgeleden reed ik naar München voor de introductie van de Mazda MX-30 R-EV, en die trip verliep uiterst voorspoedig. Geen Staus en amper vertragingen in Baustellen. Voor deze vakantie reizen we per Mazda CX-5, een auto die al vaker aan bod kwam in een test, maar de nieuwe M-Hybrid aandrijflijn had ik nog niet gereden. De testauto heeft de 2.0 e-SkyActiv-G M-Hybrid onder de motorkap, oftewel de 165 pk versie die voorzien is van de optionele zestraps automaat. De combinatie van deze motor met de automatische transmissie mag een last van 2.000 kilo trekken, tegen 1.800 kilo voor de handgeschakelde versie. Het wisselgeld is een iets lagere topsnelheid: 192 km/u tegen 201 km/u voor de handbak. Ook ligt het theoretische verbruik iets hoger: 6,9 liter tegen 6,5 liter per 100 kilometer. De verwachting is dat we behoorlijk constant kunnen rijden door Duitsland, dat is positief voor het verbruik, maar ik ben ook benieuwd naar de rijeigenschappen van de combinatie mild-hybrid en automaat. De CX-5 staat overigens op winterbanden, want een week geleden viel de eerste sneeuw op onze bestemming, het iets hogere verbruik zal ik bij de beoordeling van het verbruik meerekenen.

Van uitermate slecht weer…

Die winterbanden komen goed van pas tijdens de eerste 500 kilometer van onze reis, want het regent pijpenstelen. De herfstvakantie begint met onverdund Nederlands herfstweer, inclusief zware regenval en storm. Net voor vier uur ’s ochtends rijden we weg, met de stoelverwarming en ruitenwissers in de hoogste stand. Ook in Duitsland zorgt dit weer voor drukte op de weg, maar we staan nergens stil en het rijdt redelijk vlot door. De rijhulpsystemen van de CX-5 ondersteunen wanneer dat nodig is, zeker de adaptieve cruise control is een genot. Maar af en toe is de regenval zo hevig en de wegbelijning zo slecht zichtbaar in het donker, dat de weg een groot zwart gat is. Ook de camera van de Lane Departure Warning ziet ’t niet meer. Tussen Bonn en Wiesbaden is het zicht dermate slecht dat andere weggebruikers voor ons de weg letterlijk kwijt zijn: de Autobahn heeft hier vier rijstroken, maar er rijden vijf auto’s naast elkaar…

Nabij Würzburg is het tijd voor een pauze, de CX-5 heeft dorst en dochterlief en ikzelf lusten wel een kop koffie. Ondanks het feit dat we vroeg uit de veren waren en dat we een inspannende 570 kilometers hebben gereden, zijn we niet moe. Dit komt grotendeels op het conto van de CX-5: de auto is erg stil, de stoelen zitten erg goed en de rijhulpsystemen maken hun naam waar: ze ondersteunen zonder hinderlijk te zijn. Iets wat ik in recente Mazda-tests vaker heb genoemd: de afstemming van de stuurhulp (Lane Tracing en Lane Departure) zijn zoveel beter dan van andere merken. En de adaptieve cruise control werkt heel natuurlijk. De tussenbalans van het verbruik: 1 op 13,5 – ruitenwissers, climate control en stoelverwarming werkten op volle kracht. En de snelheid was allesbehalve constant. Gelukkig wordt dat na deze stop een stuk beter.

…naar stralend mooi weer!

Duizend kilometer verder en tien uur later ziet de wereld er heel anders uit, uiteraard omdat we bergen in overvloed hebben, maar ook vanwege de buitentemperatuur: 28 graden. De herfst laat zich hier op zijn mooist zien, en ook de bloempracht aan balkons, gevels en in de dorpjes is nog in volle glorie aanwezig. Dat heeft zo zijn uitwerking op de vakantiestemming, zeker omdat we nog behoorlijk fris en fruitig zijn. De laatste 400 kilometer konden we constant rijden, met de cruise control op 130 km/u. De verbruiksmeter staat op 6,9 liter per 100 kilometer. Het hybridesysteem is op de snelweg van kleine betekenis, maar we hebben nog een forse klim voor ons naar het hoogdal waar ons verblijf is. Benieuwd wat de M-Hybrid hier kan betekenen, zeker omdat Mazda voor een 24 Volts-systeem heeft gekozen, waar 48 Volt de industriestandaard is. De vraag rijst: blijft er voldoende ondersteuning over in de klim?