Duotest Mazda CX-60 & CX-80
16 juni 2025Wezenlijk verschillende auto’s
Maak niet de fout om te denken dat de CX-80 de zevenzits versie van de CX-80 is. De 80 is 25 centimeter langer en heeft een wielbasis van maar liefst 3,12 meter, tegen 2,87 meter voor de CX-60. Dat verschil is duidelijk en profil te zien, de CX-80 heeft veel langere achterdeuren, maar ook een anders gestileerde C-stijl. Ook is het front iets anders getekend en heeft de CX-80 dakrails. Zo kun je beide auto’s van elkaar onderscheiden. De CX-60 is na zijn update een heel fijn rijdende auto, met name de wijzigingen in de onderstelafstemming hebben de auto goed gedaan. Alleen op forse verkeersdrempels voel je de achteras soms wat snel uitveren, maar voor het overige is er weinig te klagen. Mazda heeft ingezet op comfort, zowel in de vering als in de besturing. Toch is Jinba Ittai niet vergeten, de besturing geeft nog altijd een fijne hoeveelheid feedback en de vering heeft nog altijd een dynamisch randje. In het interieur valt weinig te klagen, zeker niet wat het ruimteaanbod betreft. De CX-60 is een joekel van een auto en dat zie je terug in de leefruimte. Ondanks de fors brede middenconsole hebben de voorste inzittenden een weelde aan ruimte, ook in de breedte. De stoelen zitten fantastisch, in de CX-60 Homura plus zijn ze bekleed met zacht Nappaleer en gelukkig zijn de zwarte stoelen ook voorzien van stoelventilatie. Wat ik wel jammer vind, is het feit dat het instrumentencluster volledig digitaal is. Het gecombineerde digitale / analoge cluster uit de Mazda3 en CX-30 is naar mijn mening veel fraaier. Uiteraard heeft het digitale scherm een traditionele weergave met ronde wijzerplaten met naalden, maar dit verandert altijd in het Active Driving Display zodra je de (adaptieve) cruise control gebruikt. En die weergave is wat lastiger af te lezen, en deze weergave kan niet gewijzigd worden.
Veel leef- een laadruimte
De ruimte achterin is ook riant en het zitcomfort is groot. De achterbank heeft een diepe zitting met een aangename helling, waardoor je echt ontspannen zit. De rugleuning is verstelbaar, waardoor je kunt variëren tussen een actieve of een ontspannen houding. Voor reizende / verhuizende gezinnen heeft de CX-60 genoeg te bieden, de kofferruimte heeft standaard een laadvolume van 570 liter. Klap je de achterbank plat (die heeft een 40-20-40 verdeling, het middelste deel is afzonderlijk plat te leggen) dan heb je een laadvolume van 1.727 liter.
Mechanische feedback
Net na de introductie bleek dat de CX-60 geplaagd werd door problemen met het onderstel en de aandrijflijn. Uit het voorgaande weten we dat de onderstelproblemen volledig opgelost zijn, maar hoe zit het met de hybride aandrijflijn? Wel, bij een kalme rijstijl (vandaar ook het goede verbruik tijdens de test) is er geen reden tot klagen. Doordat de transmissie daadwerkelijk onder de transmissietunnel ligt kun je de elektromotor zachtjes horen gieren, dit is iets wat nog verder gedempt kan worden. Ook hoor en voel je de transmissie schakelen in EV modus. Dit mechanische aspect vind ik overigens geen nadeel, wat mij betreft is dit een prettige auditieve en mechanische feedback die de bestuurder wat meer betrekt bij het rijden. Als je wat vlotter gaat rijden, dan moet de CX-60 soms even ontwaken uit de EV-modus en moet de verbrandingsmotor wakker geschud worden. Deze overgang van EV naar hybride kan nog iets verfijnd worden. Maar al met al vind ik het geen reden tot klagen…
Perfecte reisauto
…totdat ik in de CX-80 stapte. In deze auto werkt de transmissie wezenlijk anders en beter. In de eerste plaats is de transmissie in EV modus veel stiller en zijn de schakelacties naadloos. Ook de overgang van EV naar hybride en andersom zijn nagenoeg onvoelbaar. Het grote verschil is echter de respons en de snelheid van reageren als je plotseling accelereert. De kalibratie van de aandrijflijn van de CX-80 is beter en verfijnder, hopelijk kan Mazda deze software ook implementeren in de 60. Een tweede grote verschil is het rijgedrag. Zoals je mag verwachten is de rechtuitstabiliteit met een wielbasis van meer dan drie meter fenomenaal. Het is met afstand de fijnste reisauto waarmee ik ooit gereden heb. Tijdens onze vakantie was de Autobahn praktisch leeg en over 700 kilometers lag de gemiddelde snelheid boven de 130 kilometer per uur. De rust aan boord is echt fantastisch. Niet alleen doordat het onderstel zeer rustig is, maar ook door de demping van motorgeluid en rijwind. De rit met de CX-80 was de meest ontspannen vakantiereis ooit, eerlijk is eerlijk.
Draaicirkels en wielbases
Die grote wielbasis komt ook positief naar voren op plaatsen waar je het niet verwacht, namelijk in stedelijk gebied. In combinatie met een iets zachtere veerafstemming gaat de CX-80 veel rustiger over verkeersdrempels. Zelfs op de achterste zitrij, achter de achteras, wordt je niet op-en-neer gesmeten als de bestuurder vlotjes over drempels rijdt. Uiteraard is de draaicirkel wel groter, Mazda geeft geen cijfers op, maar de CX-80 is soms onhandig groot. Zeker in parkeergarages moet je goed opletten. Niet alleen omdat je de auto ver moet oprijden vanuit het parkeervak, maar ook omdat de snuit lastig te overzien is. Het is lastig om in te schatten waar de voorwielen zijn als je langs stoepranden moet manoeuvreren. Dit geldt uiteraard ook voor de CX-60.
Elk nadeel…
In de week met de CX-60 zat ik wel te piekeren of het zo’n goed idee zou zijn om de Alpen in te gaan met de CX-80. Dat komt door de draaicirkel, wetende dat onze berghut gelegen is aan een straat met heel veel krappe haarspeldbochten. In onze eigen gezinsmobiel – een Prius – gaat dat nog maar net. Met de CX-80 verwachtte ik dat ik in elke bocht zou moeten steken. Gelukkig bleek dat mee te vallen, de CX-80 gaat namelijk moeiteloos door haarspeldbochten, als je de bocht maar op de juiste rillijn aanrijdt. Alleen het parkeervakje bij onze hut bleek te krap bemeten voor de CX-80, een Mazda2 zou er namelijk met moeite in passen. Wat wel prima paste, was de bagage. De CX-80 heeft een laadvolume van maar liefst 687 liter als alleen de tweede zitrij in gebruik is. Als zevenzitter blijft daar nog 258 liter van over. Gaan alle banken plat, dat kom je uit op een immens laadvolume van 1.971 meter.
…heeft zijn voordeel
De 25 centimeter extra wielbasis komt ook de tweede zitrij ten goede door extra beenruimte. In de CX-80 zit je werkelijk vorstelijk, zeker als je voor de Captains Seats kiest. Dan krijg je twee afzonderlijke stoelen op de tweede rij. In ‘onze’ CX-80 was een achterbank gemonteerd met een 40-60 split voor het neerklappen. In de 80 krijgen de achterste inzittenden ook een eigen bedieningspaneel voor de ventilatie. En net als in de CX-60 heeft de CX-80 Homura Plus (€ 73.490) achterbankverwarming in drie standen. De derde zitrij is echt voor kleine kinderen bedoeld, volwassenen zitten er simpelweg niet goed. Toch is Mazda het comfort op deze zitrij niet vergeten: er zijn USB-C aansluitingen, bekerhouders en ventilatieroosters.
Duidelijke verschillen
Net als alle andere modellen van Mazda hebben ook de twee grootste een heel goed uitgedachte ergonomie en interface. Wat ik altijd erg prettig vind, is het feit dat Mazda’s alleen een piepje of een waarschuwing geven wanneer dat echt nodig is. Het zijn auto’s die zich minimaal met de bestuurder bemoeien waardoor hij/zij minimaal wordt afgeleid. Mazda’s houden zich op een prettige manier op de achtergrond, zelfs als het een vijf meter lange CX-80 is. En daar kunnen andere merken een voorbeeld aan nemen. Tijdens deze duotest bleek er een duidelijk verschil te zitten tussen de CX-60 en CX-80, met name in de afstemming van de aandrijflijn. De CX-80 is duidelijk de betere en meer verfijnden auto. Toch is het allesbehalve een straf om in een CX-60 onderweg te zijn. Maar als het om rijden op de lange afstand gaat is de CX-80 onverslaanbaar.
