Test Infiniti Q70 Hybrid – Niets meer te wensen

In de test van de Q70 2.2d schreef ik al dat Infiniti alle goede aspecten van de Infiniti M bewaard heeft bij de update / facelift naar de Q70. Wat gelukkig ook bewaard is, zijn de beide V6 benzinemotoren die de M tot zo’n fijne rijmachine maakten. De 320 pk sterke 3.7 en de 364 pk 3.5 hybrid maken ook hun opwachting in de nieuwe Q70. Na de 2.2d reed ik met de Hybrid, net zo fijn als de diesel, maar veel en veel sneller en als het moet, knap zuinig. Als het moet…

Vorig jaar heb ik al met de Q50 Hybrid gereden, in feite heeft die de aandrijflijn van de M35h onder zijn plaatwerk, dus je zou vermoeden dat de hele combinatie motor-versnellingsbak-et cetera, één op één meeverhuisd is naar de Q70. Maar de werkelijkheid is iets genuanceerder. In feite is de aandrijflijn zoals die in de Q50 wordt toegepast, een verbeterde versie van die uit de M35h. Zeg maar Hybrid 2.0. Deze herziene versie wordt dus ook in de Q70 toegepast, er zijn op detailniveau verschillen met de M35h. De verschillen op mechanisch vlak zijn gering, maar het elektronische brein van de transmissie is steviger onder handen genomen. Naar verluidt was de versnellingsbak van de M35h wel eens zoekende naar de juiste versnelling, in de Q50 en Q70 is dat absoluut niet aan de orde.

Elektronische finetuning

De Q70 kan tot 120 km/u volledig elektrisch rijden. Als de accu voldoende capaciteit heeft om de auto als EV te laten rijden, dan verschijnt er een groen symbooltje in het dashboard. Als bestuurder heb je geen volledige controle over het elektrisch rijden, de software bepaalt zelf wanneer de benzinemotor bijgeschakeld wordt. In de Eco-modus kun je over lange afstand volledig elektrisch rijden, maar als de elektronica besluit dat de accu’s bijgeladen moeten worden, dan wordt de dikke VQ35HR onvoelbaar gestart. Hier voel en hoor je dat de Q70 echt een maatje groter is dan de Q50, want het aanslaan gaat nagenoeg onmerkbaar. Dat komt voor een deel op het conto van de ruimere isolatie, maar vooral ook doordat de Q70 Hybrid een comfortabeler karakter heeft dan de Q50. Het is dus ook deels in de fijnafstemming van de software vastgelegd.

Technische beschouwing: Japans vernuft in optima forma

Laten we de constructie eens onder de technische loep nemen. De benzinemotor is Nissan’s VQ35HR die een dikke 300 pk levert, deze is via een droge koppeling aan een 67 pk sterke elektromotor gekoppeld. Deze elektromotor draait altijd met de prise-as (ingaande as) van de automaat mee. feitelijk vervangt de elektromotor de koppelomvormer, want de elektromotor heeft genoeg koppel om de aandrijving vanuit stilstand te verzorgen. Komt het toerental van de prise-as in het werkbereik van de benzinemotor, dan grijpt de droge koppeling aan en kan de benzinemotor (een deel van) de aandrijving op zich nemen. Wat de Infiniti Hybrid bijzonder maakt, is een tweede koppeling die tussen de versnellingsbak en de cardanas gemonteerd is. Deze natte koppeling is ontworpen om gecontroleerd te slippen en zorgt ervoor dat de samenwerking tussen elektromotor en benzinemotor zo vloeiend verloopt.

Op het moment dat de assistentie van de benzinemotor gewenst is, laat de elektronica de droge plaatkoppeling aangrijpen. De draaiende beweging van de prise-as wordt dus gebruikt om de motor te starten. Omdat dit een remmend effect geeft, wordt het koppel van de elektromotor opgevoerd om het remmende effect tegen te gaan. Om te voorkomen dat het extra koppel leidt tot een lichte versnelling, laat de elektronica de natte koppeling op de cardanas tijdens het starten iets slippen, zodat de voertuigsnelheid gelijk blijft. Zodra de motor aanslaat, wordt het toerental door het motormanagement snel opgevoerd om synchroon te lopen met de draaisnelheid van de prise-as. Als beide toerentallen synchroon zijn, wordt de koppeling gesloten, het koppel van de elektromotor wordt teruggeschroefd en de natte koppeling grijpt weer volledig aan. Dit alles gebeurt in een fractie van een seconde, nagenoeg onmerkbaar. Het enige dat je merkt is dat de motor vanuit het niets met een stoot gas aanspringt om precies op het juiste toerental gaat meedraaien, in de Q70 gebeurt dat nog subtieler dan in de Q50.

Fraaie afwerking

Hoewel de Q70 Hybrid een echte ‘power hybrid’ is, zet Infiniti hem nadrukkelijk als reiswagen in de markt. Met zijn 364 pk is het de sterkste van de range, en een uitgelezen auto voor de looks en feel van de Performance-uitvoeringen. Maar die uitvoeringen zijn niet leverbaar in combinatie met de Hybrid aandrijving. De Hybrid wordt geleverd als Business Premium of Business Premium+. Het is een kwestie van smaak, maar ik vind met name de houtinleg van esdoornhout in het dashboard bijzonder fraai. Om die reden zou ik zeker voor de Business Premium kiezen.

Net als in de diesel is het aan boord van de Q70 hybrid zalig stil. Door de iets kleinere velgen is het afrolcomfort een gradatie hoger, en binnenin zie je toch niet dat de velgen een tikje kleiner zijn. Je merkt ook in de besturing dat er meer gewicht op de neus drukt, persoonlijk vond ik de Hybrid fijner sturen dan de 2.2d, maar hierin kan ik geen fair vergelijk maken. Zowel de velgdiameter als het merk en type band verschilden tussen beide versies. Wat echter wel nadrukkelijk verschilt, is het motorgeluid. Man oh man, wat klinkt die VQ35 mooi! De Infiniti-ingenieurs zijn gelukkig niet vergeten dat we zo’n motor willen horen achter het stuur. Het is een blok dat over het hele toerengebied sterk en soepel is, maar zijn kracht ligt in het hogere toerengebied. Zeker als je de Hybrid in de Sport-modus rijdt, gaat de motor zingend naar het rode gebied. Een lust voor het oor. Het is vooral door dit karakter dat ik de schakelflippers achter het stuur heb gemist, want deze motor wil je op stuurmanswegen laten zingen. Niet dat het nodig is, er is in elk toerengebied kracht voorhanden, maar vooral vanwege de sound.

Pijlsnel en gevaarlijk stil

Wat de het meest indruk maakt, is het sprintvermogen van de Q70 Hybrid. Het is bijna onthutsend om te ervaren hoe snel deze auto van zijn plek komt. Zeker in de sportmodus leidt een actie van het gaspedaal onherroepelijk tot een reactie. De bak schakelt razendsnel en dankzij de elektromotor wordt de acceleratie meteen ingezet. De opgegeven topsnelheid van 250 km/u wordt zonder drama gehaald en ook de standaardsprint naar de 100 doet de Q70 Hybrid binnen 5,5 seconden alsof het niets is. Al dit spektakel doet de Q70 in grote rust, en dat kan voor onverwachte risico’s zorgen in de vorm van bekeuringen of erger. Maar blijf je binnen de wettelijke kaders, en benut je het hybride-systeem ten volste, dan haal je zomaar 13 kilometer op één liter benzine. En dat met 364 pk en een top van 250 km/u. In dat licht bezien is ook de prijs van € 62.995, net als de 2.2d, lang niet gek. Kijk voor meer informatie op www.infiniti-q70.nl.

21 artikel(en)