Rijtest Subaru Crosstrek

Eind vorig jaar kon de Nederlandse autopers kort maar krachtig kennismaken met de nieuwe Subaru Crosstrek. ‘Krachtig’ omdat Subaru een interessant offroad-parcours had uitgezet waar de Crosstrek met speels gemak doorheen reed. Maar nu mag de Crosstrek laten zien wat hij in de dagelijkse omgang in zijn mars heeft in een uitgebreide rijtest. Biedt de symmetrische vierwielaandrijving ook voordelen in het dagelijks verkeer over de doorgaans prima Nederlandse wegen? Daar heeft de Crosstrek een verrassend antwoord op.

In veel recente autotests, en dus niet alleen op deze site, komt het aan de orde: de verplichte nieuwe rijhulpsystemen die het autorijden er niet leuker op maken: de bestuurdersmonitor, de snelheidswaarschuwing en de rijstrookassistent. De eerste twee zijn verplicht sinds dit jaar en de derde kennen we al langer. Wat ze gemeen hebben is het feit dat het gros van de automobilisten ze uitschakelt omdat ze onnodig vaak en veelal onterecht ingrijpen en piepen. De veiligheidsgedachte is leuk in de theorie, maar rampzalig in de praktijk. Nieuwe auto’s zijn daardoor minder leuk dan tien jaar geleden: toen kon je instappen en gewoon leuk gaan rijden. Die gedachte komt elke keer bovendrijven als ik in een nieuwe testauto rijd. Ook die nieuwe Subaru Crosstrek is van deze systemen voorzien, maar op de twee uur durende rit van de dealer naar huis heb ik geen elektronische bemoeizucht vernomen en eerlijk gezegd heel lekker gereden. Deze observatie blijkt de opmaat naar een bijzonder eindoordeel over de Crosstrek, maar die verklap ik hier nog even niet.

Traditioneel dashboard – een verademing

Ondanks de aanwezigheid van alle verplichte rijhulpsystemen en een groot touchscreen in de middenconsole voelt de Crosstrek niet als een moderne auto, en dat bedoel ik in de meest positieve manier. In mijn ervaring is een traditioneel instrumentencluster prettiger dan een beeldscherm, en de Crosstrek heeft twee vertrouwde grote klokken voor toerental en snelheid, plus de gebruikelijke tank- en temperatuurmeter. Het grote touchscreen in de middenconsole laat zich makkelijk bedienen en is behoorlijk snel. Het grote pluspunt is dat het heel simpel uit te schakelen is, en dat vind ik erg prettig. Het zijn van die kleine dingen die een auto heel aangenaam maken, en waaruit blijkt dat de engineers hun koperspubliek heel goed kennen. Soms zijn het hele kleine praktische zaken die je meteen mist zodra je in een andere auto rijdt, en soms zijn het moeilijk definieerbare dingen die een auto aangenaam anders maken.

De meerwaarde van vierwielaandrijving

Als je een beetje gevoel voor auto’s hebt, dan merk je in een Subaru ook zoiets. Een Subaru rijdt wezenlijk anders dan andere auto’s. De elektrische Solterra rijdt wezenlijk anders dan een Toyota bZ4X, en ook de Crosstrek heeft iets dat de doorsnee automobilist meteen zal opmerken: hij rijdt rustig en onder alle omstandigheden heel beheerst. In het Engels heet het composed. Dat heeft twee belangrijke redenen: de symmetrische vierwielaandrijving en de kalibratie van de aandrijflijn. Om met het eerste te beginnen: Alle wielen zijn continu aangedreven en onderling mechanisch verbonden. Elk wiel doet in gelijke mate zijn part en als één wiel meer of minder tractie ondervindt, dan zijn er nog drie wielen die de oneffenheid in de aandrijving direct compenseren. Dat geldt ook wanneer de auto uitrolt of afremt, je merkt het vooral in bochten, zeker als er een oneffenheid in het wegdek zit. In een normale auto geeft dit een zekere onrust in het onderstel en de besturing, het maakt daarbij niet uit of de auto voor- of achterwielaangedreven is. In een Subaru heeft zo’n oneffenheid geen effect op de stabiliteit van de auto, de auto gaat als op rails door een bocht. Je merkt al heel snel dat dit een soort zalvende rust geeft aan het rijgedrag, en daar zit een belangrijke meerwaarde van de vierwielaandrijving, ook op normale wegen onder prima rijomstandigheden.

Een tweede reden is de kalibratie van de aandrijflijn. De Crosstrek is bij ons alleen leverbaar als 2.0 e-Boxer, met 136 pk en 182 Nm is dat een adequate motorisering waarmee je niet snel een snelheidsovertreding begaat en waar de vierwielaandrijving gemakkelijk mee uit de voeten kan. Sterker nog, de Symmetrical All Wheel Drive zou probleemloos 400 pk aankunnen. Het is dus geen sprintmonster, maar deze motor blinkt wel uit in soepelheid en laufkultur. Het hybridesysteem doet daarbij een belangrijke duit in het zakje, de atmosferische tweeliter boxer begint zijn koppel en vermogen op te bouwen vanaf 2.000 toeren, in het toerenbereik daaronder levert de 16,7 pk sterke / 66 Nm leverende elektromotor  de nodige assistentie waardoor de Crosstrek heel soepel vanuit stilstand wegrijdt. Uiteraard kan de Crosstrek ook als EV rijden, maar alleen bij lagere snelheden en over een afstand van 2 kilometer. Het grootste bijdrage van de elektromotor is niet zozeer het drukken van het brandstofverbruik, maar het aanvullen van de boxermotor bij lagere toerentallen.