Test Suzuki Ignis 1.2 Stijl Intro – Vrolijkheid met vlijt

Geheel tegen mijn gewoonte in rijd ik mijn eerste rit met een testauto in één beweging naar huis, omwille van een volle agenda. Normaliter stop ik onderweg om de testauto eens rustig te bekijken en wat foto’s te maken. Als ik thuis uitstap schrik ik even als ik achterom kijk: is dit de auto waar ik net twee uur in gereden heb? Het is een van de vele verrassingen die de Ignis in petto heeft. Suzuki heeft flink zijn best gedaan op de Ignis, en dat merk je.

De eerste verrassing die de Ignis biedt, is zijn binnenruimte. En dat is precies de reden dat ik me na de eerste rit verbaasde over de Ignis, het is duidelijk een compacte auto die qua formaat tussen het A- en B-segment zweeft. Groter dan een Celerio, kleiner dan de Baleno / Swift. Maar binnenin merk je daar weinig van, de auto is ruim in de hoogte, breedte en diepte. Suzuki monteert een kort dashboard en een vrij steile voorruit, waardoor je op de bestuurdersstoel veel bewegingsruimte hebt. Suzuki monteert gewoontegetrouw vrij forse stoelen waardoor je ook bij lange ritten goed kunt zitten. Als je uitstapt en achterom kijkt, is het de eerste paar keren een opmerkelijke gewaarwording dat Ignis van buiten zo compact is.

Uitgerijpt onderstel

Dat betekent ook dat de rijeigenschappen van de Suzuki Ignis behoorlijk op peil zijn, zeker voor een autootje met een wielbasis van 2,34 meter. De Ignis is 3,70 lang, en dat betekent dat de wielen behoorlijk ver op de hoeken van de carrosserie gerplaatst zijn. Suzuki is traditioneel sterk op onderstelgebied – de huidige Swift is nog altijd een van de fijnst rijdende auto’s in zijn segment – maar ook op het gebied van aandrijflijnen. De eerste rit voerde over 150 kilometer snelweg. Alleen op dwarsrichels merk je dat de voor- en achteras niet heel ver uit elkaar staan, maar voor het overige valt er niets af te dingen op de onderstelafstemming van de Ignis. Op lange afstand, bij snelwegtempo is de Ignis stabiel, comfortabel en rustig. Zijwind, glooiingen in het wegdek en windstoten brengen de Ignis niet van zijn stuk. Het autootje reageert voorspelbaar en is makkelijk te corrigeren, mocht er een onverwachte windstoot optreden. In de stad, het werkterrein van de Ignis, nemen de vering en demping adequaat alle oneffenheden op en is de Ignis zeer, zeer wendbaar. De overbrenging van de besturing is goed gekozen: als deze nog directer was geweest, had de Ignis net een tikje scherper gestuurd, maar dat was ten koste gegaan van de rechtuitstabiliteit op snelwegen. Al met al maakt de onderstelafstemming een zeer doordachte en uitgerijpte indruk. De Ignis geeft je meteen een vertrouwd gevoel en rijdt als een auto die minstens een klasse hoger ingeschaald kan worden.

To hybrid or not, that’s the question

De Ignis is leverbaar met één motorvariant, de bekende 1.2 DualJet (K12C). In de optiek van sommige lezers is een kleinere (driecilinder) motor met turbo moderner, maar dat is zeker niet terecht. De 1.2 viercilinder heeft een vrij hoge compressieverhouding van 12,5 op 1, en daarmee een hoog thermisch rendement. Suzuki bewandelt daarmee dezelfde weg als Mazda met de SkyActiv motoren. Qua ontwerp en constructie is de K12C een heel moderne motor, met ingegoten uitlaatspruitstuk, EGR na de katalysator en dubbele injectie. Dit zorgt voor mooie verbruikscijfers en fijne motorkarakteristiek. In de testweek was het behoorlijk fris en kon de stoelverwarming (Jazeker, ook dat heeft de Ignis Stijl) vol aan de bak. Ondanks dat haalde ik een gemiddeld verbruik van 1:19, 1:20 is echt een reële verbruikswaarde.

Hoewel er één motor leverbaar is voor de Ignis, heb je de keuze om de motor uit te rusten met Suzuki’s Smart Hybrid techniek. De testauto was uitgerust met dit systeem, de dynamo is bij deze motoren vervangen door een startgenerator. Bij het afremmen op de motor (met ingeschakelde versnelling, niet ontkoppeld) genereert de startgenerator elektriciteit waarmee de gewone accu en een extra Lithium-ion accu wordt opgeladen. Bij het optrekken levert de stargenerator extra koppel, deze ondersteuning bespaart brandstof. Het systeem voegt 25 kilo toe aan het wagengewicht en bespaart doorsnee 0,3 liter benzine per 100 kilometer. De terugverdientijd is lang, maar vanaf de eerste meter heb je profijt van het systeem: bij het aanrijden van bochten hoef je alleen het gas maar te liften om wat extra remmend koppel op de voorwielen te krijgen, dit helpt je bij het insturen en het scheelt je een terugschakelactie omdat het Smart Hybrid systeem extra koppel levert bij het uitrijden van de bocht. Het systeem is zeker de moeite waard. In het display in de tellerunit kun je de energiestroom zichtbaar maken, ook is een extra indicator aanwezig in de snelheidsmeter die oplicht als het systeem regenereert.

Likes voor het interieur en exterieur

Het onderstel en de aandrijflijn zijn top, maar hoe zit het met de overige kwaliteiten van de Suzuki Ignis? Laten we beginnen met het uiterlijk, want dat viel alom in de smaak. De Ignis is heel dichtbij de iM-4 conceptcar gebleven en dat is lovenswaardig. Ook de verwijzingen naar de SC100 zijn leuk, je vindt de ‘kieuwen’ uit de C-stijl ook terug op de middenconsole, naast de versnellingspook. Suzuki Nederland heeft de testauto uitgedost met alle mogelijke opties, in het interieur en exterieur zijn diverse accenten aangebracht die mooi contrasteren met de zwarte lak en de zwarte leder / alcantara stoelbekleding.

Als je gelijkenissen ziet tussen het busje uit The A-Team, dan ben je niet de enige. Carnold heeft sinds de test met de Ignis de bijnaam ‘B.A.’ Het ontwerp van de Ignis valt goed in de smaak, tijdens de testweek mocht de Ignis op veel spontane, positieve reacties rekenen. Dat geldt niet alleen voor het uiterlijk, ook het interieur werd gewaardeerd. Suzuki monteert opvallende witte kunststof deurpanelen, en ook de onderzijde van het dashboard is in wit kunststof uitgevoerd. Het geeft het interieur een frisse, vlotte aanblik. Het instrumentarium is compact, maar geeft veel informatie op het infodisplay. Een leuke vondst is het de ‘buis’ waarin de kachelbediening is opgenomen: het oogt leuk en de vormgeving van de schakelaars is fraai. Het geeft het interieur extra schwung, net als de vrijstaande display bovenop het dashboard. De testauto is een Stijl Intro uitvoering, deze wijkt af van de reguliere Stijl-uitvoeringen door het infotainmentsysteem. De Intro-uitvoeringen hebben een iets luxer en uitgebreider systeem en zijn beperkt leverbaar. De normale Stijl-uitvoeringen krijgen Suzuki’s eigen infotainment systeem mee. Ook de velgen van de testauto zijn niet standaard, dit is een dealeroptie van € 1.800. De standaard 16 inch lichtmetalen velgen hebben banden met een hogere wang, deze hebben mijn voorkeur boven de lichtmetalen velgen op de testauto, vanwege het comfort en afrolgeluid.

Bomvol moderne veiligheidstechniek

Zoals gezegd voelt de Ignis groter aan dan hij is, en dat komt niet alleen door de rijeigenschappen. Suzuki levert een groot aantal moderne veiligheidstechnieken op de Ignis, mits je voor de Stijl-uitvoering kiest. Die kost met €17.999 ruim € 3.500 meer dan de instapversie, maar dan krijg je ook een uitrusting waar je wat aan hebt. Om te beginnen de Dual Camera Brake Support. Deze stereocamera is gemonteerd voor de binnenspiegel, en is de basis van maar liefst vier veiligheidssystemen. Om te beginnen waarschuwt het systeem je voor een langzamere (of stilstaande) voorligger. Je krijgt een niet mis te verstane visuele en auditieve waarschuwing, en het systeem bouwt extra remdruk op voor een remactie. Mocht die remactie uitblijven, dan begint het systeem zelf af te remmen. Als de bestuurder zelf begint te remmen, dan geeft het systeem de remdruk een extra boost. Mocht de bestuurder zelf niet reageren, dan gaat de Ignis zelf over tot een noodstop om een aanrijding te voorkomen.

Daarnaast is de Dual Camera Brake Support de basis voor het Lane Departure systeem. Het systeem waarschuwt je met een trilling in het stuur (beter dan die irritante piepjes die ook je passagiers laten schrikken) en met een waarschuwing in het display. Tot slot is er nog het Vehicle Sway Warning, een systeem dat je attendeert op een slingerende rijstijl, bijvoorbeeld omdat je vermoeid raakt. Een tweede belangrijke veiligheidsvoorziening zijn de bi-led koplampen. Jawel: de Ignis Stijl heeft led dimlicht en –grootlicht. Deze lampen geven aan zee aan licht en zijn zeer prettig bij nachtelijke ritten. Echt een opsteker voor Suzuki.

Slimme achterbank

Hij is leuk, hij rijdt goed en hij heeft een heel goede veiligheidsuitrusting. Maar hij is ook praktisch: de Ignis heeft een verschuifbare achterbank waarvan de beide delen afzonderlijk verschoven kunnen worden. Daarbij kunnen de rugleuningen ook nog eens versteld worden. Omdat de ruimte achterin ook nog eens heel behoorlijk is, kun je als volwassene prima zitten in de Ignis, ook op de langere afstand. Het schuifmechanisme is erg doordacht: je kunt het bedienen met een greep onder de zitting, maar ook met een hendeltje bovenop de rugleuning. Het schuifmechanisme werkt ook nog eens erg soepel. Als je kiest voor de verstelbare achterbank, komt wel de middelste zitplaats te vervallen, de Ignis heeft dan twee gordels achterin.

De Suzuki Ignis is een uitermate geslaagde auto geworden. Met zijn eigenzinnige, vrolijke vormgeving krijgt ‘ie veel opgestoken duimpjes. Het interieur is niet alleen ruim en praktisch, het ziet er ook nog eens heel leuk uit. Het is echt een autootje waar je vrolijk van wordt. Dit wordt gesterkt door de bovengemiddeld goede rijeigenschappen en de soepele, zuinige aandrijflijn. Met een Suzuki kies je voor kwaliteit, rijplezier en zuinigheid. De vrolijke Ignis voegt daar nog eens een glimlach aan toe, en niet alleen bij de bestuurder.

20 artikel(en) « ‹ van 20 › »