Test Suzuki Vitara 1.6 DDiS – Nieuw en vertrouwd
19 mei 2015In 1988 werd de Suzuki Vitara geïntroduceerd, een guitige vierwielaangedreven vrijetijdsauto die zich overal ter wereld thuisvoelde, op elke ondergrond. Want de eerste Vitara was een serieus terreinwagentje dat tot op heden een graag geziene gast op offroad-dagen is. De nieuwe Vitara, inmiddels de vierde generatie, breekt enigszins met de all Wheel drive traditie, want in de basis is de nieuwe Vitara een voorwielaandrijver. Suzuki slaat met de nieuwe Vitara marketingtechnische een nieuwe weg in, maar vrees niet: offroaden en zware trailers trekken kan hij nog altijd als de beste.
De Vitara is terug!
Je zou het niet zeggen, maar door de Vitara ook als voorwielaandrijver aan te bieden, keert Suzuki terug naar de roots van de Vitara: een betaalbare vrijetijdsauto die tegen een stootje kan. Hij is namelijk ook de opvolger van de Grand Vitara, en die zat prijstechnisch in een hogere categorie waardoor de factor ‘betaalbaarheid’ in het gedrang kwam. De nieuwe Vitara is aanzienlijk goedkoper dan zijn voorganger en het prijsverschil moet ergens vandaan komen, zonder concessies te doen aan de spreekwoordelijke Japanse kwaliteit. Suzuki heeft dat bereikt door de Vitara kleiner te maken, door vierwielaandrijving als optie in te voeren, en door de Vitara in Hongarije bij Suzuki Magyar te bouwen. Dat laatste scheelt voor de Europese markt een boel in productie- en transportkosten.
In de week voor mijn test met de Vitara maakt EuroNCAP bekend dat de Vitara de maximale score in de botsproeven heeft gehaald. Een fijne gedachte, maar wat me opviel is dat EuroNCAP de Vitara als ‘supermini’ betitelt. Van een Celerio kan ik me die betiteling voorstellen, maar de Vitara is, ondanks de krimp, nog steeds een flinke auto. Anyway, de gedachte dat ik bij een crash behoorlijk veilig zit, doet me goed. De testauto, een 1.6 High Executive diesel, is bovendien voorzien van Radar Brake Support en Adaptive Cruise Control. Een waakzaam oog dat altijd welkom is, vooral bij lange ritten.
Kilometervreter
De High Executive is het hoogste uitrustingsniveau van de Vitara, en dat betekent dat alle denkbare opties standaard zijn: de genoemde veiligheidssystemen, het navigatie- / entertainmentsysteem, een panoramisch schuifdak en leder / alcantara stoelbekleding. Die hele fraaie stoelbekleding lijkt te contrasteren met het solide kunststof van het dashboard en de deurpanelen, maar het is wel een stof die goed tegen een stootje kan en goed reinigbaar is. Hét grote voordeel van deze stof is dat je niet ‘glijdt’ over de stoel, je blijft zitten waar je zit. Bovendien zijn de stoelen en zitpositie erg aangenaam. Je zit hoog en droog op goed gedimensioneerde en goed ondersteunende stoelen, fijn voor de middellange en lange afstand.
Ook Suzuki’s 1.6 DDiS dieselmotor is een echte kilometervreter. Hij levert 120 pk bij 3.750 toeren en 320 Nm koppel vanaf 1.750 toeren, de motor is gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. De benzineversies van de Vitara zijn ook als automaat leverbaar, maar die optie is er niet bij de dieselmotor. Een groot gemis is dat niet, want het koppel en de vermogensopbouw van de 1.6 DDiS passen mooi bij de 1.205 kilo wegende Vitara. Een mooi gewicht overigens, als je het afzet tegen het formaat en laadvermogen van de Vitara. Je kunt de Vitara schakellui rijden, boven de 1.200 toeren heeft de dieselmotor er altijd zin in. De motor is bovendien geen druktemaker, je moet ‘m echt in toeren doortrekken voordat je ‘m in het interieur hoort. Bij constante snelheden en bij het rijden op (hogere) snelheid is de motor keurig stil. Het verbruik blijft dan keurig binnen de perken. Tweehonderd kilometer snelweg met 130 kilometer per uur resulteerde in een verbruik van 1 op 19,2.
Vertrouwenwekkende Vitara
Vanaf de importeur is het amper twee minuten rijden tot de snelweg, maar ik ben erg benieuwd naar de rijeigenschappen van de Vitara, en daarom stuur ik de Vitara voor de verandering eens over binnenwegen richting huis. Al snel blijkt dat de Vitara rijdt, stuurt en veert zoals je van een Suzuki mag verwachten, je voelt uiteraard dat het zwaartepunt hoger ligt, maar daar is ook alles mee gezegd. Veel SUV’s en crossovers boeten in aan precisie en stuurgevoel door het hogere zwaartepunt en (veelal) grote wielen, maar de Vitara rijdt zoals een ‘normale’ auto. Hij reageert vlot op insturen en is in bochten goed te plaatsen en mooi koersvast. Als het buitenste voorwiel over oneffenheden rijdt in een bocht, dan blijft de Vitara rustig. De besturing en het onderstel wekken vertrouwen, al na tien minuten voelt het alsof je al jaren met de Vitara rijdt. Mevrouw Carnold, die normaalgesproken in een Micra K11 rijdt, voelde zich meteen thuis in de Vitara, hoewel de auto anderhalf keer zo groot is.
Hoewel de AllGrip Vitara’s vooral naast het asfalt in hun element zijn, slaat de nieuwe Vitara op de snelweg geen modderfiguur. Integendeel, de Vitara 1.6 DDiS is in zijn element op de snelweg. In de zesde versnelling blijft het toerental mooi laag en zijn hoge gemiddelde snelheden mogelijk. De Vitara rijdt zeer volwassen onder deze omstandigheden. Het onderstel buit zijn lange veerwegen optimaal uit bij het verwerken van dwarsrichels, en hoewel de achteras afgestemd is op een breed werkbereik (laadvermogen 665 kilo, trekvermogen 1.500 kilo), blijft de carrosserie mooi rustig. De rechtuitstabiliteit is keurig, bij zijwind heeft de Suzuki geen noemenswaardige last van zijn hoogte.
Wel lifestyle, geen softroader
Als je de kwaliteiten en capaciteiten van de Vitara afzet tegen de concurrentie, dan valt als eerste op dat de Vitara en prijstechnisch gunstig uitspringt. Kat in het bakkie voor de Vitara zou je denken, maar er is nog een geduchte concurrent die roet in het eten kan gooien. En die komt uit eigen huis: de S-Cross. Qua prijsstelling, uitrusting en aandrijving heeft de S-Cross sterke overeenkomsten met de Vitara. Sterker nog, de bagageruimte is nog groter ook. Hoe ziet Suzuki de verhouding Vitara – S-Cross? Het antwoord vind je als je de brochures openslaat: de S-Cross is minder extravert en moet het hebben van zijn zakelijke en praktische kwaliteiten, terwijl de Vitara de uitbundige van de twee is die veel verder te personaliseren is. Het is te zien aan de two-tone kleurstelling van de testauto, de Vitara is leverbaar in acht two-tone kleurstellingen. Vervolgens kun je nog een stylingpakket kiezen: Urban of Outdoor, en daarna kun je de sierlijsten in het interieur nog op kleur bestellen, evenals de grille en de flankornamenten. Zelf het klokje tussen de ventilatieroosters is leverbaar met verschillende wijzerplaten.
Het mag duidelijk zijn: de Vitara is de Vitara niet meer, maar gelukkig is het geen softroader geworden. Hij wijkt wel af van de route die door zijn voorgangers is ingezet, maar hij is nog altijd niet bang om zijn banden en bodywork vuil te maken. Hij overtuigt, als Vitara die zijn voorgangers recht doet, als Suzuki met zijn prettige rijeigenschappen en als hippe vogel die het de compacte SUV’s in het B-segment lastig moet maken. Op elk terrein buit hij zijn praktische en technische kwaliteiten uit, hij voegt de daad bij het marketingtechnische woord. Een echte Suzuki dus.
[…] zo stevig aan de slag met nieuwe modellen als Suzuki. Het regent nieuwe modellen: de Celerio, Vitara, Baleno, de vernieuwde S-Cross, en volgend jaar komen daar de nieuwe Ignis en Swift bij. Even […]