Rijtest Suzuki Swift Sport

Puike sportstoelen

Het interieur verschilt niet veel met dat van 1.2 Mild Hybrid: althans, als je alleen naar het dashboard kijkt. De Sport krijgt hele fijne sportstoelen, hierin je prima ingeklemd tussen de wangen op de zitting en rugleuning, zonder dat het begint te knellen. Ze bieden prima ondersteuning zonder vervelende drukpunten, ook op lange ritten zitten deze stoelen fantastisch. De stoelen, het stuur en de pookhoes zijn afgewerkt met mooie rode stiknaden. Ook de rode wijzerschaal van de toerenteller is een leuk detail. De testauto is voorzien van het Sport Exclusive pakket ter waarde van € 1.899. Hiervoor krijg je de striping op de zijkant, leren stoelbekleding met alcantara inzetten en worden alle ‘Sport’ opschriften (op de kofferbak, in de stoelen) vervangen door Kanji-schrift. Het mag gezegd worden: in Speedy Blue metallic, met deze fraaie zwarte velgen en de rode accenten in het zwarte interieur staat er een bijzonder fraai autootje voor je neus.

Audiovisuele versterking

Zeker aan de achterzijde toont de Swift Sport lekker brutaal met zijn dubbele uitlaatijpen. Die uitlaatpijpen zijn onderdeel van een HKS uitlaatsysteem dat in Nederland nog niet officieel leverbaar is, maar dat de importeur gelukkig wel op de testauto monteerde. Het uitlaatsysteem biedt meer dan alleen uiterlijke schijn. Bij een koude start springt de motor met een gasstootje aan en openen de bypasskleppen in het uitlaatsysteem om de katalysator snel op te warmen. In combinatie met verhoogd stationair toerental zorgt dit voor een mooie, zware brom uit de uitlaatpijpen. Het is een eerste teken dat de ‘Sport’ badges daadwerkelijk de lading dekken. Zodra je wegrijdt wordt de glimlach op je gezicht alleen maar groter, in het interieur klinkt het uitlaatsysteem als een mooie brom die nooit hinderlijk of vermoeiend wordt. De besturing is direct en niet te veel bekrachtigd, je hoeft maar een bocht door te sturen om te weten wat het karakter van de auto is. De zesversnellingsbak schakelt met veel mechanisch gevoel en de manier waarop de versnellingen in hun vergrendeling klikken is ook erg prettig: het sturen en schakelen geeft je een gevoel van verbondenheid met het mechaniek, precies zoals Suzuki dat voor ogen had.

Zevenmijlslaarzen

Vanaf de importeur is het slechts een paar honderd meter rijden naar de snelweg, en bij het invoegen toont de K14D onder de motorkap wat hij in zijn mars heeft. Hoewel ik rustig rijd – de motor is nog lang niet opgewarmd – maakt de Swift Sport vaart alsof hij zevenmijlslaarzen draagt. De motor heeft ontzettend veel koppel bij lage toerentallen, zelfs bij geringe input van het gaspedaal trekt het motortje er flink aan. Nog voor ik opschakel naar de vierde versnelling heeft de Swift al genoeg snelheid om vloeiend in te voegen. En dat heb ik nog twee versnellingen over… In het zesde verzet draait de krukas rond de 2.000 toeren bij 100 kilometer per uur. Even terugschakelen om snelheid te maken is niet nodig, de toevoeging van het 48 Volts hybridesysteem toont zijn meerwaarde bij inhaalacties. Het extra koppel van de startgenerator brengt de Swift Sport moeiteloos op gang. Als je wel terugschakelt, dan zijn de tussenacceleraties dermate snel dat je rijbewijs best vlot in de gevarenzone komt. Direct na het terugschakelen geeft de startgenerator een boost, totdat de turbo op stoom komt en de Swift er met grote spoed vandoor schiet. De turbo bouwt na 4.000 toeren geleidelijk druk af, dit heeft waarschijnlijk alles te maken met emissieregulering. Maar zodra de verbrandingsmotor op vermogen komt, merk je dat de vermogensopgave waarschijnlijk laag is ingeschat. Ikzelf zou het vermogen inschatten op minimaal 140 pk.