Rijtest Ioniq 5 Project 45
30 oktober 2021Partytricks
Qua ontwerp is de Ioniq 5 erg dicht bij de conceptcar gebleven, maar de productieversie is begrijpelijkerwijs een stuk rationeler uitgevoerd. Het moet productietechnisch en economisch een haalbare kaart blijven natuurlijk. Desalniettemin heeft Ioniq twee gimmicks gehouden: de automatisch uitklappende portiergrepen en het elektrische klepje van de laadaansluiting. Het is spielerei, maar ook ontzettend leuk. De écht praktische vondsten vind je in het interieur, de enorme lade in het dashboard biedt ruimte voor een maand vakantieliteratuur, en de verschuifbare middenconsole is in de praktijk een geweldig ding. Door de middenconsole naar achteren te schuiven vergroot je de ruimte en het huiselijke effect van het interieur. De vloer is compleet vlak en er is geen verbinding tussen het dasboard en de middenconsole, als je wilt kun je gezellig voetjevrijen met je passagier. Tenzij je de Lounge-uitvoering hebt gekozen, dan is de kans groot dat je passagier onderweg heerlijk relaxed in de lounge-stand ligt.
Wissergemis
Het opgeruimde en ruime interieur is een prettige plek om kilometers te maken. Het is niet alleen de ruimte en de lichte kleur die het interieur van de testauto die het erg prettig maken, ook de grote hoeveelheid glas maakt het erg aangenaam. Met het technoretro-ontwerp komt namelijk een groot pluspunt van auto’s uit de 80’s terug: veel glas en een goed uitzicht naar buiten. De achterruit is zo breed en hoog dat je in de binnenspiegel een volledig uitzicht naar buiten hebt. De achterruitwisser ontbreekt helaas, en die heb ik in de testweek wel heel erg gemist: het was oogsttijd en de achterruit moest elke dag handmatig gewassen worden. Overigens heeft elke Ioniq 5 een achteruitrijdcamera die in geval van nood als extra binnenspiegel dienst kan doen. De camera wordt door zijn plaatsing namelijk minder snel vies dan de achterruit. Als je tijdens het rijden op de ‘Camera’ knop drukt, dan verschijnt in het infotainmentscherm het beeld van achter de auto.
Beide beeldschermen voor de bestuurder hebben standaard een licht thema, maar ik vond dat niet altijd even prettig. Gelukkig is er ook een donker thema, waarbij de witte achtergrond van beide schermen zwart wordt. De achtergrondverlichting kan heel ver gedimd worden, in het donker zullen de schermen (ook met het lichte thema) je niet verblinden. Mijn grootste kritiekpunten hebben betrekking op de layout van het linker scherm en de toegankelijkheid van comfortfuncties. Om met de eerste te beginnen: de rijsnelheid wordt met relatief kleine cijfers getoond, helemaal links in het scherm. De actieradius wordt in dezelfde corpsgrootte rechts in dat scherm getoond. Zelfs na een paar dagen rijden vond ik de snelheidsmeter lastig afleesbaar. Het tweede verbeterpunt is de toegankelijkheid van de stoelverwarming / -ventilatie en de Driver Only functie: die moeten via het infotainmentscherm ingeschakeld worden. Fysieke knoppen ontbreken, en dat is echt een gemis. Ook lijkt het infotainment iets langzamer te werken dan we van Hyundai gewend zijn, maar dit is met een software-update op te lossen.
