Rijtest Hyundai Kona Hybrid – De fijnste Kona?

Zoals de merknamen Luxaflex en Chocomel vereenzelvigd zijn met horizontale jaloezieën en chocolademelk, zo wordt de Hyundai Kona in één adem genoemd met elektrische auto’s En terecht, de Kona is een van de betere EV’s op de markt, maar de kwaliteiten van het model vind je ook in de Kona 1.0 T-GDI en Hybrid. En die zijn ook schoon, zuinig en comfortabel. Carnold reed met de Kona Hybrid om Hyundai’s hybridetechniek aan de tand te voelen en was blij verrast. Wellicht is dit de fijnste Kona die er is.

Van de honderden auto’s die ik de afgelopen jaren gereden en getest heb, zijn er maar weinig die je bij de eerste meters helemaal kunt karakteriseren. En je hebt auto’s die een meervoudige persoonlijkheid hebben, waar je na een week rijden nog geen hoogte van hebt. Om van laatste twee voorbeelden te geven: sportief onderstel, te zwakke motor. Of uitermate luxe en frustrerende ergonomie. Beide keren zit je niet lekker achter het stuur. Maar het gevoel dat ik kreeg toen ik in de Kona Hybrid stapte, was goed, en die indruk bleef gedurende de hele test.

Instappen en ontspannen

Op de dag dat ik de Kona Hybrid ophaal, neemt de vriendelijke techneut van de Hyundai-importeur even de tijd voor een praatje. Onder de motorkap van een nieuwe i20 zag ik iets interessants waarover we aan de praat raakten. Over het onderwerp – variabele timing van kleplift – zal ik binnenkort een artikel schrijven. Maar zoals dat altijd gaat: je praat langer dan je planning toelaat en de kou trekt langzaam in je lijf, dus enigszins gehaast stap ik in de Kona. Het eerste dat me opvalt, is de bestuurdersstoel en de zitpositie. De stoel is in vergelijk met het klassegemiddelde aan de zachte kant, terwijl de omsluiting van benen en rug erg goed is. Tot mijn grote vreugd zie ik knoppen voor stoel- en stuurverwarming, en die schakel ik in voordat de navigatie ingesteld is. Ik wil warmte, en wel nu! Oh, de stoelen zijn ook geventileerd, iets dat je in deze klasse weinig ziet.

Het navigatie- en infotainmentsysteem ken ik uit de i10, snel en gebruiksvriendelijk. Mijn rit brengt me van het westen naar het oosten van het land, anderhalf uur over de snelweg. Als de navigatie ingesteld is, komen het stuur en mijn stoel al op temperatuur. Volgens de navigatie ben ik 10 minuten voor tijd op mijn afspraak, dus ik heb een rustige rit voor de boeg. En al zou ik niet relaxed of gehaast zijn, dan heeft de Kona Hybrid wel een rustgevend effect. Dat past natuurlijk ook bij het doel van een hybride: zuinig rijden en een relaxte rijstijl. De hybrides van Hyundai hebben een zestraps automatische versnellingsbak met dubbele koppeling. De elektromotor (32kW) is tussen de motor en de dubbele koppeling geplaatst, net als een vliegwiel. Het enige verschil is dat de elektromotor ontkoppeld kan worden van de krukas, zodat de verbrandingsmotor buiten spel staat. Hierdoor kan de Kona / Ioniq als EV wegrijden en manoeuvreren (inparkeren) zonder draaiende benzinemotor. Als de benzinemotor gestart moet worden, dan sluit de koppeling tussen de elektromotor en de benzinemotor. De regelelektronica geeft de elektromotor dan wat extra prip zodat het aankoppelen en starten van de verbrandingsmotor naadloos en nagenoeg onmerkbaar gaat.

De schakelacties zijn bij een normale rijstijl niet voelbaar, en de overgang van EV-modus naar hybride-aandrijving zijn naadloos. Omdat de benzinemotor altijd in Atkinson cycle loopt, is er pas bij hogere toerentallen vermogen en koppel voorhanden, bij lagere toerentallen heeft de motor voldoende pit om de Kona vlot en vooral vloeiend op gang te brengen. In het toerenbereik tot 4.000 toeren is de motor bovendien erg zuinig, de elektromotor springt bij als er vermogen gevraagd wordt. Zo heb je altijd acceleratievermogen op afroep.