Rijtest Hyundai Ioniq 6 Lounge Sky

Ze zijn sterk verwant en evenzogoed enorm verschillend. De familietrekjes in de vorm van het pixel-thema zijn de verbindende factor in het design van de Ioniq 5 en 6, ze hebben dezelfde techniek, maar uiterlijk verschillen ze enorm. Is er, behalve het uiterlijk, een goede reden om de markante Ioniq 6 boven de prachtige Ioniq 5 te verkiezen? Ja, er zijn zelf meerdere redenen waarom de 6 een betere en prettigere auto is dan de 5. En dat is niet alleen een kwestie van smaak.

De nut en noodzaak van elektrisch rijden staan buiten discussie, maar opvallend genoeg is een overgroot deel van elektrische auto’s de belichaming van een contradictio in terminis. Waarom zou je een schone techniek verpakken in een uitermate inefficiënte carrosserie? Negen van de tien EV’s is een SUV, en vaak een fikse ook. Marketeers en autodesigners hebben zichzelf – en de autoconsument – wijsgemaakt dat dit de standaardvorm voor een auto is. Nu is de Ioniq 5 qua vorm een prettige uitzondering op die regel, maar ook die auto heeft een fiks frontaal oppervlak. Ergens is de keuze van de ontwerpers begrijpelijk, om een prettige actieradius te halen heb je toch een accu van minimaal 50 kWh nodig, en met de stand der techniek betekent dat dat je een paar vierkante meters aan accu-oppervlak moet wegwerken in je ontwerp. En dat gaat makkelijker als je de spoorbreedte en wielbasis daarop aanpast en er een navenant grote auto omheen tekent.

To Kamm tail or to Boattail?

Met de Ioniq 6 heeft Hyundai is ongebruikelijks gedaan: er is gekozen voor vorm volgt functie, waarbij de hoofdfunctie efficiency is. Dat betekent dat de aerodynamica leidend was en dat heeft geleid tot een prikkelend ontwerp, dat in real life aanzienlijk beter uit de verf komt dan op een foto. Hyundai wist dat de geesten rijp gemaakt moesten worden voor een ‘anders dan anders’ ontwerp en heeft daarbij de term Electrified Streamliner bedacht. Die dekt de lading volledig, maar het zorgde er ook voor dat het publiek en automedia bedachtzamer gingen kijken naar het ontwerp. De term ‘Art Deco’ kwam her en der zelfs voorbij, maar die stijl zat juist tussen de oorspronkelijke boattails en de jaren ’40 sedans in. Bovendien heeft een boattail taps toelopende flanken, terwijl de Ioniq 6 die absoluut niet heeft. Het is meer een Volvo P544 ‘kattenrug’ dan een Auburn Speedster. Hyundai heeft gekozen voor een druppelvorm met een taps toelopend einde, deze stroomlijn is de tegenvoeter van de Kamm-tail die Toyota voor de Prius gebruikt. De belangrijkste vraag is hoe het design van de Ioniq 6 in de praktijk uitpakt: is hij efficiënter dan de 5 en hoeveel praktisch gemak lever je daarvoor in?

De geteste auto is een Lounge Sky uitvoering, met digitale buitenspiegels, met 77,4 kWh accupakket en achterwielaandrijving. Deze uitvoering heeft het grootste rijbereik met een WLTP-opgave van 545 km. Ten tijde van de test was het gematigd zomerweer: de ene dag gebruik je de (stoel)verwarming, de andere dag moet de airco vol aan de bak. De actieradius lag tussen de 490 tot 510 kilometer bij 100 procent state of charge. En dat is inderdaad meer dan de Ioniq 5 met dezelfde aandrijflijn en accu die ik eerder testte. Echter: die test vond plaats in mei toen de climate control niet gebruik werd – daarbij haalde de 5 een actieradius van 480 km.
De stroomlijn van de Ioniq 6 heeft merkbaar effect. Maar het meest opvallende aspect van de Ioniq 6, zeker als je voor de digitale buitenspiegels kiest, is de uitermate lage geluidsdruk door de rijwind. De 6 is echt superstil, de kleine camera’s op de deuren hebben dus een bijzondere bijwerking op de rust in het interieur. De beeldschermen in het dashboard vergen even gewenning, maar na een tiental kilometers ben je er op ingesteld. Het grote voordeel van deze ‘spiegels’ merk je pas wanneer het regent: je hebt altijd een schoon en helder beeld. En in de avonduren en nacht temperen de beeldschermen de felle koplampen van achteropkomend verkeer. De resolutie had wel iets hoger gemogen, maar in de praktijk zie je wat je wilt (en moet) zien. Opvallend genoeg kun je de camera’s verstellen met eenzelfde verstelknop als voor conventionele spiegels. De beeldschermen zijn niet gevoelig voor een kijkhoek die bepaald wordt door de zithouding en lichaamslengte, maar toch kun je de camera’s over een vrij groot bereik verstellen. Uiteraard heeft de 6 ook de dodehoek-monitor die een beeld langszij toont als je de richtingaanwijzer inschakelt. In het instrumentarium zie je dan het beeld langs de flank van de auto. Een van de betere uitvindingen van de laatste 10 jaar.