Nissan Sunny GTI-R – Razendsnelle rakker

Felle acceleratie

Zo, genoeg gepraat, tijd om eens te ervaren om hoe zo’n Sunny GTI-R rijdt! Ronald biedt me aan om zelf te rijden, een aanbod dat ik niet afsla. Terwijl ik de stoel en de spiegels afstel, vertelt Ronald me dat de koppeling en het schakelen enige gewenning vergen. De zwaardere koppeling grijpt erg direct aan, en de shortshifter zorgt voor uiterst kleine schakelwegen. Gelukkig lukt het me om zonder afslaande afslaande motor de fotolocatie te verlaten. Laag in toeren heeft de motor niet idioot veel vermogen waardoor de driveability van de Sunny in rustig verkeer behouden is gebleven. Het schakelen moet wel even wennen, de zijwaartse slag van de pook is ook erg kort waardoor je zo van de 2 naar de 5 schakelt. Na een rondje over het industrieterrein heb ik voldoende vertrouwen in de zaak en zoeken we een stukje snelweg op. De heenweg leidt langs een geliefde flitslocatie, dus doen we het kalm aan. Wederom valt op dat de Sunny prima rijdt en op het eerste gezicht weinig vermogensverschil met de standaardversie (het is maar wat je standaard noemt) heeft. Op de snelweg toont de Sunny zijn kunnen, boven de 3500 toeren komt de turbo op stoom en zet de Sunny er flink de sokken in. Ronald en ik worden in de stoelen gedrukt en ik moet moeite doen om mijn hoofd recht te houden. De motor blijft lineair doortrekken tot in de hogere toerentallen en de acceleratie is navenant. Een simpele voorwielaandrijver zou te weinig grip hebben om zoveel pk’s aan de grond te krijgen. Deze Sunny is een niet te onderschatten tegenstander voor dikke Duitsers en snelle Impreza’s. Je moet ‘m wel even porren voordat ‘ie tot actie overgaat, maar zodra de toerenteller de 3500 toeren voorbij is, gaat de Sunny als de brandweer. De shortshifter draagt zijn steentje bij aan de acceleratievreugde; opschakelen en meteen weer doorgaan!

Amper onderstuurd

Ook de aanpassingen aan het onderstel werpen hun vruchten af, je merkt dat alles is opgezet voor het betere bochtenwerk, maar de vering en demping zijn niet idioot hard. Bovendien voelt de carrosserie erg solide aan, er kraakt en rammelt nagenoeg niets. Alleen de aandrijfas voor de achterwielen hoor en voel je klapperen, deze heeft last van wat speling. Klaverbladen, lange doordraaiers of krappe bochten, de Sunny wordt er warm noch koud van. Het onderstuur ligt dankzij de onderstelaanpassingen ver weg, maar je kunt niet ruim voor de apex op het gas. Dat komt omdat het vermogen er vrij plotseling in komt, om zo snel mogelijk de bocht uit te kunnen accelereren moet je deze auto goed kennen. Maar dankzij de vierwielaandrijving en behoorlijk neutrale bochtengedrag hoef je niet bang te zijn dat je door een vermogensuitbarsting ondersteboven naast de weg beland. Het kost niet veel tijd om aan deze Sunny te wennen, hij heeft door zijn grotere turbo weliswaar een sterk tweeledig karakter, maar aan weerszijden van de 3500 toeren grens weet je wat je aan ‘m hebt.

Het rijden in een Sunny GTI-R is hoe dan ook een bijzondere ervaring. In de eerste plaats omdat ze vrij dun gezaaid zijn, maar vooral vanwege de prestaties. Het wagentje is net zo bruikbaar als een Sunny 1.4 LX, maar zet met speels gemak een snelle Europese wagens met meer vermogen op hun plek. Deze Sunny heeft een lieve duit gekost, maar de beteuterde gezichten van ‘premium’-rijders zijn onbetaalbaar!

Klik hier voor de fotogalerij