Rijtest Subaru Outback Boxer Diesel Lineartronic (Dec 2014)

De nieuwe Subaru Outback maakt binnenkort zijn entree bij de Subaru dealers, maar dat is geen reden om het huidige model geen aandacht te schenken. Want ook dit model beschikt over een bijzondere, of beter gezegd: unieke, aandrijflijn. De combinatie diesel – CVT komt al weinig voor, maar een vierwielaangedreven auto met CVT en boxerdiesel is uniek. In 2014 kreeg de Subaru Outback nog een technische update waarbij met name het onderstel en de aandrijflijn gefinetuned werden.

Ruimte all over the place

De eerste kennismaking met de Outback is aangenaam, je zit lekker hoog op zachte, en uitstekend ondersteunende stoelen. Het dashboard volgt een klare lijn, het oogt opgeruimd en je hoeft zelden naar een knop te zoeken. Dat het interieur ruim is, zal niemand verbazen. De Outback is een knaap van een auto, hij is 4,79 meter lang en 1,82 breed en dat zie je terug in het interieur. Op de achterbank zit je meer dan riant, vier personen van twee meter kunnen goed in de Outback zitten. De rugleuning van de achterbank is bovendien verstelbaar, als je de Business Class van de KLM gewend bent, hoef je niet af te zien.

Trillingsvrije diesel

De Boxer Diesel klinkt stationair als een echte dieselmotor, maar je merkt al snel dat deze motor anders is dan alle andere diesels. Dat komt door de trillingsvrije loop over het gehele toerenbereik. Boven de 2.500 toeren begint het motorgeluid wat sterker door te dringen in het interieur, op dit punt zal de nieuwe Outback het ongetwijfeld beter doen. Gelukkig laat de Lineartronic CVT de motor niet onnodig in toeren draaien, hierdoor blijft het motorgeluid in het interieur binnen de perken. De combinatie motor – versnellingsbak verdient een dikke pluim: de bak past zich razendsnel aan de omstandigheden aan en benut daarbij de sterke punten van de motor ten volste. De bak voelt precies aan welke mate van versnelling nodig is: bij rustig versnellen laat de bak de motor op koppel werken om zelf de snelheid te vergroten door de overbrenging zwaarder te maken. Als je even snel wilt inhalen, dan schiet de motor in toeren om snel uit de startblokken te kunnen schieten. Toch blijft het blok geen seconde in toeren hangen, de bak gaat meteen aan de slag om de snelheid te verhogen door de overbrenging aan te passen waarbij de motor, al naar gelang de situatie, op vermogen of op koppel gaat werken. De bak is ook manueel te schakelen met flippers achter het stuur, maar die behoefte heb ik tijdens de test nooit gehad. Laat de bak maar lekker zelf zijn ding doen, dat werkt veruit het mooist.

Gemoedelijk geveerd, comfortabele reisauto

Dat de Outback uit ander hout gesneden is dan de WRX is vooral te merken aan de onderstelafstemming. De vering is zacht en de dempers zijn vrij mild op de ingaande slag. Dat voelt aanvankelijk vrij Amerikaans aan, maar deze afstemming past goed bij het karakter van de Outback. Het onderstel van grote oneffenheden moeiteloos op en doet zijn werk in stilte. Op klinkerwegen en op onverhard wegdek valt er geen kraakje, dreun of rammel te bespeuren. Maar wat betekent dit goedmoedige veergedrag bij het rijden op snelwegtempo? Je zou vermoeden dat de koets wat beweeglijk zou zijn, zeker ook omdat de Outback op Yokohama Geolandar semi-offroad banden staat. Het blijkt dat de Outback zich prima staande houdt op de snelweg, pas boven de 160 kilometer per uur wordt de auto wat onrustiger in het stuur. Al met al kun je stellen dat de Outback een uitgelezen auto is voor langere reizen.

Halverwege een natte decembermaand is het nooit een goed idee om je auto in een berm te parkeren. Tenzij je een Outback hebt. Zodra het asfalt onder de wielen plaatsmaakt voor grasland, zand of boswegen, toont de Outback zijn piece de resistance: verrassend goede offroad vaardigheden. Tuurlijk, de Rubicon Trail moet je links laten liggen, maar ik ben enorm verrast over de capaciteiten van de Outback op onverhard terrein. Je hoeft niet per sé met een caravan of een paardentrailer te rijden om de aanschaf van een Outback te verantwoorden, want zodra je met enige regelmaat op smerige of onverharde wegen rijdt, dan gaat de Outback door waar menig SUV of softroader de strijd staakt.

Lekker onthaasten in de Outback

Na een week rijden in de Subaru Outback Boxer Diesel Lineartronic ben ik lekker onthaast. Het is een auto die goed voor je gemoedsrust is, hij is eerst en vooral comfortabel. De Lineartronic mag zich rekenen tot de beste CVT’s op de markt, je hebt nooit de behoefte om handmatig te gaan schakelen. Hoewel de 150 pk van de Boxer Diesel niet overdreven veel zijn voor een auto van 1.600 kilo is de auto dankzij de Lineartronic best vlot. De versnellingsbak is bovendien in staat de motor efficiënt te laten werken, getuige het testverbruik van 1 op 16,5. Als je wilt kun je de 1 op 20 aantikken. Tel dat op bij de wetenschap dat je niet snel zult stranden met de Outback – niet door pech, en evenmin doordat je vast komt te zitten – en je merk dat dit een heerlijke onthaastauto is. Misschien niet de goedkoopste, maar wel oerdegelijk en oerbetrouwbaar.