In 2013 reed ik met de Subaru XT van Roel de Ruijter, toen nog ongerestaureerd. Momenteel is de restauratie in volle gang, het leek me leuk om deze bijzondere Subaru weer eens in de de spotlight te zetten. Dit is het verhaal van de Wonder Wedge van Subaru:

Beroepshalve rijd ik met grote regelmaat in verschillende auto’s en ik ben gewend dat ik af en toe eens om een schakelaar moet zoeken. Ik heb er dan ook een gewoonte van gemaakt om alle instellingen voorafgaand aan de rit te controleren; stoel, spiegels, stuur, radio, ventilatie. Dat heb ik deze keer ook gedaan, maar het ritueel nam dubbel zoveel tijd als normaal in beslag vanwege het simpele feit dat bijna geen enkele schakelaar in de Subaru XT op de plek zit die je verwacht. Slechts 50 meter heb ik met de XT van Roel de Ruijter gereden en de verwarring slaat toe. Ik sla linksaf en zoek de schakelaar van de richtingaanwijzer. Waar zit dat ding in ’s hemelsnaam? Wel, op een plek waar je ‘m helemaal niet verwacht. Althans niet in een XT.

High tech Subaru anno 1985

Gelukkig is er geen kruisend verkeer en kan ik voor deze keer zonder richtingaanwijzer de bocht nemen. Halverwege de bocht zie ik dat er een normale stengel links op de stuurkolom zit. Daar had ik ‘m niet gezocht in een auto die zo ontzettend afwijkend is als de Subaru XT. Bij zijn introductie in 1985 was deze auto al een bijzonderheid, en dat zal ook altijd zo blijven. De vormgeving is geen gevalletje ‘art pour l’art’, het hoekige koetswerk is ontworpen met het oog op een zo laag mogelijke luchtweerstand. De XT heeft daarom één enkele ruitenwisser omdat twee exemplaren ongunstiger zijn voor de stroomlijn. Helemaal bijzonder zijn de flapjes in de deurklinken die de uitsparing in de handgreep afdekken. De vormgeving van het exterieur is vooral functioneel, maar dat gaat niet op voor het interieur. Werkelijk alles is anders, alleen de primaire besturingselementen zitten op de gebruikelijke plaats. Maar behalve het stuur, de pedalen, de stengel voor de richtingaanwijzer en de versnellingshendel zitten alle knoppen op een afwijkende plek.

Links en rechts van de stuurkolom zitten twee knoppenclusters waarmee je de verlichting (links) en de ruitenwissers en de ventilatie (rechts) bedient. Naast de selectiehendel van de automaat zit een schuifknoppen voor de warmte-instelling van de kachel en de ventilator, daarachter zit nog een aantal knoppen voor de recirculatiestand, de automatische vierwielaandrijving en de mistlampen. Vanuit de bestuurdersstoel kijk je uit op een digitale ‘landingsbaan’ zoals Roel het mooi betitelt. Het instrumentencluster is verdeeld in twee helften, in het bovenste gedeelte wordt het toerental en de snelheid getoond, met rechts de stand van de versnellingsbak. In het onderste deel wordt het toerental nogmaals getoond, dit keer grafisch. Deze toerenteller vormt met de turbodrukmeter de landingsbaan waartussen een autootje staat. In dit pictogrammetje wordt de status van de AWD getoond. Omdat in de XT alles anders is, werken de beide meter precies andersom: met het stijgen van het toerental komt de toerenteller naar je toe, in plaats van naar de virtuele horizon te bewegen.