Rijtest Nissan Leaf Tekna
29 oktober 2018Een rustige herfstavond, aan boord van de Nissan Leaf heerst een gemoedelijke sfeer. Via DAB+ en de Bose audio-installatie luisteren we naar een geweldig live-concert en de stoel- en stuurverwarming houden lijf- en leden aangenaam warm. Range anxiety is ver, ver weg. De nieuwe Nissan Leaf is een fijne en vooral comfortabele onthaastauto. Maar hij heeft de old fashioned stuurman ook genoeg te bieden.
Vorig jaar introduceerde Nissan de tweede generatie Leaf, een auto die in een sterk opkomende markt moet voortborduren op het pionierwerk van de Leaf 1, de meestverkochte elektrische auto ooit. ‘De sterkste schouders dragen de zware lasten’ luidt een bekend gezegde, en in dat licht bezien rust er een zware taak op de nieuwste Leaf. Middenklasse BEV’s (battery electric vehicles) zijn sterk in opkomst, geholpen door belastingregelingen en het feit dat de techniek stilletjesaan goedkoper wordt. Dat betekent ook dat je beslagen ten ijs moet komen als autofabrikant, want elk kwartaal is er wel een concurrent die met een nieuwe EV op de markt komt. De nieuwe Leaf is geïntroduceerd voordat er een hausse aan nieuwe concurrenten verscheen en dat betekent dat Nissan een aantal belangrijke strategische beslissingen moest nemen bij de ontwikkeling van de Leaf 2.
Strakker en zakelijker
Uiterlijk verschilt de nieuwe Leaf enorm van zijn voorganger, het non-conformistische exterieur is ingewisseld voor een strakker pak volgens de laatste Nissan-couture. Een mooi gelijnde hatchback met veel glasoppervlak en veel scherpe lijnen. De C-stijl verbindt de raamlijn fraai met het kofferdeksel, en de LED-koplampen van de Tekna-uitvoering geven de voorzijde een high-tech aanzien. Wat je niet ziet, is dat de Leaf 2 onderhuids veel techniek met zijn voorganger deelt. En dat merk je bij het instappen: de zit is hoger dan je verwacht omdat je een dubbele wagenbodem hebt, maar ook omdat de Leaf qua zithouding hoger zit dan een traditionele hatchback. De carrosserievorm staat bij de RDW ook te boek als ‘MPV’ en dat verklaart de relatief hoge zit.
Nissan heeft er goed aan gedaan om het interieur ook conventioneler te stileren: met name de keuze voor een analoge snelheidsmeter kan ik erg waarderen. De bediening van de klimaatregeling en het infotainment zijn overgenomen van de vorige Leaf. Ergonomisch vraagt de nieuweling geen gewenning, alle bedieningselementen zitten op de plek waar je ze verwacht. Via het grote display links van de snelheidsmeter kun je een grote hoeveelheid informatie opvragen. De grafische presentatie is doordacht en de bediening van de menu’s is logisch. Erg prettig in de praktijk.
Plenty power, keurig verbruik
Tussen de voorwielen ligt een elektromotor met een vermogen van 110 kW (150 pk) en 320 Nm koppel. Dat is meer dan genoeg om de Leaf uitermate vlot op gang te brengen, en om bovendien zuinig te kunnen rijden. In de testweek lag het gemiddelde verbruik rond de 17 kWh per 100 kilometer, het praktijkverbruik komt daarmee op 235 kilometer. Met de juiste rijtechniek (ver vooruit kijken en laten uitrollen) is het niet moeilijk om op een actieradius van 250 kilometer uit te komen. Dit geldt voor de huidige 40 kWh accu, binnenkort verschijnt de 60 kWh versie die een actieradius van zeker 350 kilometer heeft. Het energieverbuik stijgt flink als je op snelwegen sneller dan 100-110 rijdt, maar dat geldt voor verbrandingsmotoren ook, al is de toename van het brandstofverbruik minder problematisch omdat je overal kunt tanken.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik op geen enkel moment hinder heb ondervonden door de actieradius of een gebrek aan laadpunten. In zijn huidige vorm is de Nissan Leaf al een geweldig praktische auto, zelfs als je net als Carnold in het buitengebied woont, waar laadpunten relatief dun gezaaid zijn en als je toch 150-200 kilometer op een dag rijdt. Het navigatiesysteem heeft alle laadpunten in den lande volledig in kaart gebracht en brengt je feilloos naar elk laadpunt.
E-Pedal, remmen met het gaspedaal
Nieuw in de Leaf is het E-Pedal, een functie waarmee het regenererend en remmend effect van gas loslaten wordt versterkt. Sterker nog: je kunt met deze functie zelfs remmen met het gaspedaal. Als je tijdens het rijden het gaspedaal iets terugneemt, dan gaat de Leaf regeneratief afremmen waardoor je de rijsnelheid beter kunt controleren dan bij normaal uitrollen. Neem je je voet nog verder terug van het gaspedaal, dan wordt het reguliere remsysteem (geventileerde schijven rondom) ook ingezet. Het E-Pedal is vooral prettig in het stadsverkeer. Op de snelweg en op buitenwegen vond ik het prettiger om de auto zonder E-Pedal te laten uitrollen.
ProPilot – Ideaal in druk verkeer
De testauto was bovendien voorzien van ProPilot met Intelligent Parking System. ProPilot is een pakket veiligheidssystemen met Lane Assist, Frontradar (Adaptieve Cruise Control), Stuurassistent en dodehoekdetectie. Mijn ervaringen met het systeem zijn wat wisselend, ProPilot komt het meest tot zijn recht als de verkeersomstandigheden veel aandacht vragen, bijvoorbeeld tijdens het filerijden of op wegen waar het overige verkeer veel rijstrookwisselingen maakt. In die gevallen bewijst het systeem zijn waarde. Op rustige snelwegen en op de lange afstand is het systeem wel eens overbezorgd en grijpt het in wanneer het niet altijd nodig is. Ikzelf schakelde de lane assist en stuurassistent uit om alleen de adaptieve cruise control te gebruiken. Het Intelligent Parking System is een zegening voor mensen die peentjes zweten als ze hun auto moeten parkeren. Met een druk op de knop activeer je het systeem, je geeft aan hoe je wilt inparkeren (vooruit, achteruit, fileparkeren) en geeft met de richtingaanwijzer aan op welke kant van de weg je wilt parkeren. Het systeem herkent een vrije parkeerplek, en als deze gevonden is, druk je op de parkeerknop en de Leaf piept zichzelf moeiteloos in het parkeervak.
Rust en Comfort, geen levertijd!
Als gezinsauto voldoet de Leaf meer dan prima: het interieur en de kofferbak zijn ruim en erg netjes afgewerkt. Nissans keuze om het bestaande platform te gebruiken heeft veel ontwikkelingsbudget uitgespaard, en dat geld heeft Nissan besteed om de Leaf nog meer alltagtauglich te maken. Het interieur is opgebouwd met mooie materialen die bestand zijn tegen achterbankkoekiemonsters, modderlaarsjes en lekkende Fristi-pakjes. De gehele afstemming van de auto is gericht op rijcomfort. Het is heerlijk stil aan boord – uiteraard een logisch gevolg van de elektromotor – maar ook van de uitstekende geluidisolatie en bouwkwaliteit. En dat werkt door in je rijgedrag, alles is zo heerlijk stil en rustig dat je als vanzelfsprekend kalm gaat rijden. En dat maakt EV’s in de praktijk zo prettig. De Leaf to have is naar mijn mening de N-Connecta van € 38.290, die heeft de Around View Monitor, Parkeersensoren en stuur- en stoelverwarming (ook de achterbank!). De geteste Tekna kost € 39.890, die heeft onder andere de LED koplampen, de fijne Bose-audio en de getoond Leder / Suede bekleding. Het Intelligent Parking System kost €1.200. Instappen in de Leaf kan vanaf € 36.890 in de Leaf Acenta. Voor elke uitvoering geldt dat er nauwelijks wachttijd is – daardoor kunnen leaserijders langer profiteren van de slechts 4% bijtelling