Rijtest Kia Niro PHEV

De Kia Niro is een enorm succesnummer voor Kia gebleken, sinds zijn introductie in 2016 heeft de Niro continu in de top van de verkooplijsten gestaan. Zelfs vijf jaar na zijn introductie was het model nog enorm gewild. Een groot deel van het verkoopsucces was te danken aan de beschikbaarheid van een volledig elektrische versie, daarmee wist Kia veel leaserijders naar de showrooms te lokken. Maar ook de beschikbaarheid van een hybride en plug-in hybride was een goede zet van de productplanners, ook die versies zijn en masse in het straatbeeld vertegenwoordigd. Ondanks de continue hoge verkoopaantallen is Kia niet gaan luieren, achter de schermen werd de Niro generatie twee ontwikkeld. Normaalgesproken zijn autofabrikanten behoudend als er een opvolger van een succesvol model moet komen, zeker als het om de styling gaat. Maar Kia gaf de Niro II een wezenlijk ander uiterlijk. Qua aandrijflijnen vaart Kia wel een behoudende koers: ook de nieuwe Niro is er als hybride, plug-in hybride en EV. Carnold reed een week in de Niro PHEV, een auto die hooggespannen verwachtingen waar moet maken.

Bijzondere C-stijl

In 2019 liet Kia al doorschemeren hoe de nieuwe Niro er uit zou gaan zien, in de vorm van de Habaniro concept. Het enige dat dit studiemodel met de gangbare Niro gemeen had, was het silhouet. Het front, de achterzijde en de flanken waren wezenlijk anders dan het model dat deze conceptcar moest opvolgen. De sterk afwijkende vorm van de koplampen, met de heartbeat dagrijverlichting, de verticale achterlichten en de markante C-stijl leken in niets op de Niro die in de showroom staat. De tweede generatie Niro is qua vormgeving behoorlijk trouw gebleven aan de conceptcar, zelfs de afwijkende C-stijl is gebleven. Als je naar de testauto kijkt, lijkt die C-stijl weinig bijzonders, want hij wordt alleen als optie in een contrasterende kleur gespoten. Mocht je dat iets te wild vinden, dan wordt de C-stijl in carrosseriekleur gespoten. Daarover gesproken: de kleur Mineral Blue staat de testauto goed, in combinatie met de hoogglans zwarte dorpellijsten staat er een heel chique auto. Hij oogt modern en ingetogen. Maar ook in een behoudende lakkleur blijft de C-stijl van de Niro II bijzonder, het is namelijk een faux carrosseriedeel. De feitelijke C-stijl zit er achter, er loopt namelijk een doorgang van het achterportier door de C-stijl naar de achterruit. Dat is geen goedkope constructie en het zal veel mensen waarschijnlijk niet eens opvallen. Kia heeft deze bijzondere aerodynamische ingreep geïntegreerd vanwege het verbruik, maar het heeft ook een praktisch effect: de achterruit blijft bij nat weer langer schoon. En dat het werkt, bleek in de testweek. Ondanks winters weer en een riant strooibeleid bleef de achterzijde behoorlijk schoon. En kennelijk draagt de luchtpassage ook bij aan een lagere luchtweerstand, want de verbruikscijfers van de Niro zijn ook opzienbarend. Daarover later meer.

Bijzondere verlichting

Ook de koplampen en achterlichten wijken sterk af van het voorgaande model, maar ook hier geldt dat Kia met een designstatement een positief neveneffect bewerkstelligd. De verticale achterlichten zorgen ervoor dat de kofferbakopening maximaal breed is, en de constructie van het plaatdeel veel simpeler is. De enige bedrading in het kofferdeksel is voor de kentekenplaatverlichting en de achteruitrijdcamera, de overige signaleringsverlichting (knipperlichten, achteruitrijlichten) zit in de bumperhoeken. Ook de koplampen zijn in hun geheel naar de voorbumper verplaatst, Kia heeft de trend van ‘gesplitste’ koplampen met een dagrijlamp in de motorkaprand losgelaten. De complete lichtunits zitten in de hoeken van de bumper, waar er veel meer ruimte is voor een verlichtingsunit. Dat maakt de constructie goedkoper en de werking effectiever. De geteste auto is een Dynamic Plus Line, die heeft Bi-Led verlichting. De Comfort- en Dynamic Line hebben halogeen projectielampen.