It’s a giant Suzuki and it’s moooving fast! Wie kan zich de tv-commercial niet herinneren? De Swift werd als ‘giant’ betiteld omdat het voor een Suzuki een grote auto was. Suzuki had op de Europese markt naam gemaakt als bouwer van compacte auto’s en daarom werd de introductie van een ‘grote’ Suzuki groots aangepakt. Voortaan was de Alto Suzuki’s kleinste model, en dat zou tot 2014 zo blijven. Want nu heeft de Celerio het stokje van de kleinste Suzuki overgenomen, en Carnold.nl reed een week met dit kleintje om te zien of de Celerio zijn voorgangers recht doet.

Volwassen kleintje

Want Suzuki heeft een naam hoog te houden als het gaat als bouwer van compacte auto’s: ze zijn zuinig, oerbetrouwbaar en zijn hebben een prima rijgedrag, zeker de hedendaagse Swift. Bij mijn eerste kennismaking in real life valt me op dat de Celerio zeker compact, maar beslist niet klein is. Hij is 3,60 meter lang, 1,60 breed en 1,53 hoog. Daarmee is hij tien centimeter langer en zeven centimeter hoger dan de Alto. De groeispurt in de lengte komt zowel de inzittenden als de bagageruimte ten goede, die is verdubbeld ten opzichte van de Alto: van 129 naar 254 liter, dat is de grootste laadruimte in deze klasse.

Bij mijn entree valt meteen op dat de Celerio heel veel hoofdruimte biedt, personen die ruim twee meter zijn, kunnen qua hoofdruimte prima zitten in de Celerio. Met mijn 1,73 zit ik in elk geval prima, Suzuki heeft zichtbaar werk gemaakt van het interieur. De voorstoelen zijn goed bemeten: de rugleuning en zitting zijn flink aan de maat voor een A-segmenter. De instap achterin is door de rechthoekige deuropening erg ruim, dat is met name prettig wanneer je kleine kinderen in Maxi-Cosi’s moet vastgespen. Voor volwassenen is de instap eveneens ruim, en de zitruimte achterin is opvallend goed. Ik kan prima achter mezelf zitten, de zitting van de achterbank staat niet te vlak of te laag waardoor je het ook op de middellange afstand goed uithoudt. Dankzij de rechte daklijn is de hoofdruimte achterin bovengemiddeld goed.

Celerio standaard goed uitgerust

De Celerio is leverbaar in drie uitrustingsniveaus: Economy (vanaf € 9.999), Comfort (vanaf € 10.999) en Exclusive (vanaf € 11.999). Vanaf de Comfort is de Celerio voorzien van hoogteverstelling op de bestuurdersstoel en het stuurwiel, elektrische ramen voor en een ingebouwde radio / cd-speler met Bluetooth. Airconditioning is eveneens standaard vanaf de Comfort. Het uitgebreide instrumentarium met toerenteller en boordcomputer is wel standaard, in de Economy-uitvoering zit je dus niet tegen een kale klokkenwinkel aan te kijken, waarvoor hulde. De testauto is een Exclusive, die heeft elektrische ramen rondom, elektrisch verstelbare buitenspiegels en vier in plaats van twee speakers.

Het interieur van de Celerio is opvallend goed afgewerkt, rondom zijn de pasnaden mooi gelijkmatig en nergens zie je kaal metaal. De ergonomie van de bedieningselementen is dik in orde, alle knoppen zitten waar je ze verwacht en alles is goed bereikbaar. De hoge plaatsing van de versnellingspook is erg prettig. De versnellingsbak schakelt Japans licht en precies, zoals Carnold het ’t liefst heeft.

Indrukwekkend motorblokje

De testauto heeft Suzuki’s splinternieuwe K10C motor onder de motorkap. De versies met gerobotiseerde versnellingsbak (Auto Gearshift) zijn gekoppeld aan de K10B motor. De K10C is een fraai staaltje Japans vernuft, de motor is voorzien van Suzuki’s DualJet techniek: een combinatie van directe- en indirecte inspuiting. De motor werkt met een verhoogde compressieverhouding van 12,0 : 1, hierdoor wordt het thermisch rendement flink verhoogd, net zoals in Mazda’s SkyActiv-G motoren. Om de toegenomen verbrandingstemperaturen te temperen worden de uitlaatgassen pas na de katalysator teruggevoerd naar de motor (EGR). De motor levert 68 pk bij 6.000 toeren en 90 Nm trekkracht bij 3.500 toeren, een prima motorisering voor de 790 kilo wegende Celerio. Volgens de standaard testcyclus verbruikt de Celerio gemiddeld 1 op 27. Hoe reëel die waarde is, zal tijdens de rijtest blijken.

Een ding staat echter buiten kijf: het motortje heeft een uitermate mooie loop en is zeer stil. Bij stationair toerental voel je amper dat de motor loopt. Als je de motorkap opent, is duidelijk te zien dat de motor lichtjes schudt, maar je hoort ‘m , los van de tikkende injectoren, amper draaien. Ook tijdens het rijden heeft de motor me meermalen verrast met zijn stille loop. Met 130 km/u op de snelweg hoor je ‘m nog niet, alleen bij het optrekken boven de 3.500 toeren hoor je een fraaie driecilinderbrom. De motor bulkt niet van het koppel en en vermogen, maar de vermogensafgifte is mooi lineair, in de praktijk is het een heerlijk soepel motortje.

De overbrengingsverhoudingen van de versnellingsbak zijn mooi verdeeld over de vijf versnellingen. De Celerio heeft relatief lange overbrengingen waardoor de motor niet al te veel toeren draait, bij 120 km/u in de vijfde versnelling maakt de motor 3.000 toeren. Minirotondes neem je het best in de tweede versnelling, in de derde versnelling komt het motortje net te laag in toeren.

Lekker zuinig

In het display is een schakel- / versnellingsindicator opgenomen, een nuttig instrument in de Celerio, want de eerste paar dagen is het me meerdere malen overkomen dat ik kilometerslang 80 km/u in de vierde versnelling reed, zo rustig doet de motor zijn werk. Even wat vaker op het display kijken dus. Als je de schakeladviezen ter harte neemt, dan is de Celerio mooi zuinig. Bij gecombineerde ritten over de snelweg en binnenwegen komt het verbruik uit op 5,3 liter per 100 kilometer, oftewel bij 1 op 19. Blijf je op de binnenwegen, dan daalt het verbruik zomaar tot 4,5 liter per 100 kilometer, een keurige 1 op 22. Nog zuiniger kan zeker, maar dan moeten de omstandigheden (verkeersbeeld, weersomstandigheden) wel meezitten.

Solide carrosserie, rustig onderstel

Naar goede Suzuki-traditie rijdt de Celerio prima. Het onderstel wordt gevormd door een McPherson voorwielophanging en een torsie-as met schroefveren achter. Dankzij de elektrische stuurbekrachtiging laat de Celerio zich goed besturen, in de stad draai je ‘m zo in de rondte dankzij de draaicirkel van 9,4 meter, en onder alle andere omstandigheden biedt de besturing een goede precisie. De vering is soepel genoeg om grote hindernissen vloeiend op te vangen, maar stug genoeg om de Celerio in de bochten niet teveel te laten overhellen. De demperafstemming zorgt ervoor dat het koetswerk snel zijn rust hervindt. Bovendien buit de Celerio zijn relatief lange wielbasis ook goed uit, op de snelweg is de auto rustiger dan je zou vermoeden. Ook als je veel snelwegkilometers maakt heb je aan Suzuki’s kleinste dus een goede. Net als de aandrijflijn is ook het onderstel behoorlijk stil, op slecht plaveisel doet het onderstel geruisloos zijn werk en hoor je in de auto geen kraakjes of rammels. De carrosserie is zeer stijf, en dat merk je aan het solide gevoel dat de Celerio geeft.

Conclusie

Het is een drukke boel in het A-segment, het aanbod is groot en divers: van hip en klein tot praktisch en ruim. De Celerio valt in die laatste categorie: zijn karakter zit ‘m niet in een hip design en kekke kleuren, maar in zijn praktische kwaliteiten, goede rijeigenschappen en lage gebruikskosten. Het is een karaktervol wagentje, naarmate de kilometers verstrijken ga je ‘m meer en meer waarderen. En als je bedenkt dat Suzuki synoniem is met zorgeloos rijden, dan doe je met de Celerio een hele goede koop.

Opvallend

– Stille en rustige motor
– Erg ruim en netjes afgewerkt interieur
– Hill hold standaard
– Ook de toetsen op het stuurwiel zijn verlicht in het donker
– Boordcomputer en toerenteller zijn standaard

20 artikel(en)